5. mənə bu sözün hər lazımsız yerdə işlətməyin sağlamlıq üçün təhlükəli olduğunu öyrədən zad. deməli illər öncə oğlan sinif yoldaşlarım ilə müzakirə edirdik, sinfimizdə də 1 dənə pasledniy uşaq var idi, məktəbdə çıxmadığı şey qalmamışdı bir sözlə. vedrədən şaybaya kimi.* çocukluk işte hər nəysə, müzakirə əsnası söhbət elə qeybətdən düşdü. bu, yəni, vedrayba* vedrə ilə şaybanın sintezi danışmağa başlayan kimi bilirdim ki, qatıqlayacaq həmişəki kimi. lazımsız söhbətə qulaq asmamaq üçün durub çıxırdım ki, sinifdən, çakk deyə bir səs eşitdim. çönüb baxanda gördüm bu* vedrayba gözünü tutub, o biri sinif yoldaşım da udarın ağrısınnan əlini yelləyir. sinifdən toplu şəkildə oyyibbılləəə deyə səs gəldi. udarın səsinə görə normal reaksiya idi əlbəttə. söhbətdən xəbərim yoxdu, amma görürəm bu biri yetim sakitləşmək istəmir, üstünə cumub yenə vurmaq istəyəndə aralaşdırdıq uşaqlarnan ki, yetimin əli qırılmasın. hər nəysə söhbət sakitləşənə yaxın söhbətin nə yerdə olduğunu öyrəndim. sən demə, bu "qeybət eliyən arvadların hamısı qəhbədi" deyə quşduyubmuş. da bilmirəm, bu biri yetim evdə nə eşidib, eşidməyib yalan deyərəm. yəqin evdə qeybət çox eliyiblər, bu da qürurunu sındırmayıb otuzdurub bir dənə. odur ki, siz siz olun belə quşlamayın.