8. adını qədim yunan mifologiyasından alan çiçək.

echo meşənin dərinliklərində yaşayan gözəlliyi dillərə dastan bir su pərisidir. hər kəs ona aşiqdir amma o heç kəsi istəmir, bəyənmir. ancaq çox pis xasiyyəti var.. çox gəvəzə olan echo danışmağa başladığında saatlarla susmaq bilmir. o qədər gəvəzədir ki, hətta gözəlliyi belə bu pis xasiyyətinin tolerə edilməsinə kömək etmir. bu xasiyyəti zeusun yoldaşı heranı çox qəzəbləndirir və artıq dözə bilməyən hera echoya sadəcə eşitdiyi cümlələri təkrarlaması, başqa heç nə danışa bilməməsi üçün cadu eləyir. beləliklə, echonun əzablı günləri başlayır.
bir gün meşənin dərinliklərində gəzərkən, narcissus adlı güclü və yaraşıqlı, bir o qədər də özünü bəyənmiş ovcunu görür. echo narcissusu gördüyü ilk anda aşiq olur və onu izləməyə başlayır. narcissus olub-bitəndən xəbərsiz gəzintisinə davam edərkən, echo onunla danışa bilmək üçün - danışa bilməyəcəyini bildiyi halda - addım addımına narcissusu izləyir. narcissus bunu hiss edir və echonun olduğu tərəfə çevrilərək "orda kimsə var?" deyə səslənir. tam bu anda echonu görür və "salam" deyir. echo isə cadu üzündən sadəcə narcissusun sözlərini təkrar edə bilir... narcissus davamlı olaraq sözlərinin təkrarlanmasından,  söhbətin sadəcə təkrarlamadan ibarət olmasından bunalır və echonu arxasında qoyaraq meşəni tərk edir. gözəllər gözəli su pərisi echo, nə edirsə etsin sevdiyinə qovuşa bilməyəcəyini bilir və özünü bir mağaraya həbs edir, günlərlə ağlayır, ağlayır.. kədərindən hər gün biraz daha solur və sonunda ölür. ondan geriyə sadəcə çıxardıyı hay-küy qalır.. - exo sözü burdan gəlir.
olymposun qüdrətli tanrıları narcissusun hərəkətinə çox əsəbləşirlər və fani bir ovcunun bu dərəcədə kibirli olmasının cəzalandırılmağı haqq etdiyini düşünürlər və həyatı boyunca öz görüntüsünü görməmiş narcissusa öz görünüşünə aşiq olma cadusu edirlər.
qızmar bir yay günü, narcissus meşədə ovlanarkən, kiçik bir gölə rast gəlir, su içmək üçün gölə əyiləndə çox yaraşıqlı bir adamı - öz əqsini görür. bir anda aşiq olan narcissus bu gözəl adama toxunmaq üçün suya toxunur və öz əqsi suda yox olur. günlərlə o gölün başında ac-susuz oturub öz əqsini izləyir, beləliklə su pərisi kimi hər gün biraz daha əriyərək ölür. öldüyü yerdə gözəl qoxulu bir çiçək yetişir və adı narcissus yəni nərgiz qoyulur.

eyni zamanda narsisismin kökü də bu mifdir.