118. sözlüyə yeni gələndə başlıq azlığından tez-tez qabağıma çıxırdı bu başlıq. hər dəfə də yola verirdim oxumurdum. bir gün dərs oxumamaq üçün alternativ axtararkən sözlüyə girdim elə birinci bu başlıq çıxdı qabağıma. başladım oxumağa entryləri. çox sıxıcı çox mənasız gəldi. timidus yazmışdı ki, heç də məsləhətli şey deyil. dedim ə bu xiyardı nədi. yanlızlıq kimisi var? başıvın ətini yeyən valideyn yox, iki dəqiqədən bir "dur mən oturacam kompyuterin qabağında"deyən qardaş yox oh bə rahatçılıq ləzzət. hələ ayrı evin də oldumu tamdır. istədiyin yerdə ye istədiyin yerə sıç ev sənin deyilmi kefini çək. elə deyilmiş lələ...

yanlızlığın amına qoyum mən. gəz-gəz bitməyəcək şəhərdə tək gəzməyin heç kayfı yox imiş. tək qalmıram hələ ancaq əminəm ki, həm yanlız həm ayrı evdə tək qalmaq.. təsəvvür belə eləmək istəmirəm. sıxıntıdan insan intihar eliyər. sevgilini keçdim bir yaxın dost tapmaq istəyir insan ancaq olmur. yanlız olanda lap qəribə olur e tanıdığın 5-6 nəfər var, ancaq onlardan da uzaq olmağa çalışırsan. seçici davranırsan, bir pis xarakterni ya hərəkətini görəndə bundan dost zad olmaz deyib uzaqlaşırsan. bir də baxırsan ki, 2-3 çaqqal qalıb və onlarla dostluq eliyirsən. vay amına qoyum nə vaxt belə oldu, bunlar kimdi suallarını verə-verə də depressiyaya ilk addımlarıvı atmağa başlıyırsan. addımlar çoxalır və sən artıq istəsən belə yanlızlıqdan qopa bilmirsən. təzə-təzə yanlız qalanda azərbaycana qayıtmaq hissi tavan səviyyəsində idi indi isə yanlızlığa alışmış kimi heçnə eləmək istəmirəm. səhər tezdən dərsə get, dərsdə başqa fikirlərə dal, dərs bitsin yemək ye evə get. imtahanlarda da 20dən yuxarıya qalxma. indi başa düşürəm ki, ərtafımda yüzlərcə sevdiyim insanlar olanda "ərtafımda milyonlarca insan var amma mən yanlızam" ərgənliyini eliyəndə özümü aldadırmışam. heyif deyildi o ətrafımda olanlar? indi onlar olsa həyat bayram olsa hərkəs mutlu olsaa. * yanlızam sözlük dayandığım yerdə mahnı oxuyuram gijdıllaq olmuşam sözlüyüm
böyüyürəm sözlük, böyüdükcə həyat çox iyrəncləşir. heç də gözəl deyilmiş...