6. heç kimlə yola getməyən, bütün mübahisələrdə özünü haqlı hesab edən, "möhtəşəm əsərlər yaradan pis insan" kimi tanınan alman bəstəkarı. nitsşe ilə dost olduğu ən çox nitsşenin vaqner üçün yazdığı " riçard vaqner bayrotda" əsərində görmək mümkündü. ancaq bu dostluq daimi olmur, illər sonra yaxın dostlar düşmənə çevrilirlər. düşmən olmalırının başlıca səbəbi vqanerin nitsşenin ilk əsəri hesab olunan " musiqinin ruhundan faciənin doğulması" adlı kitabında müəyyən etdiyi təməl prinsiplərə riayət etməməsi və sadəcə, alman xalqına xas bir musiqi yaratması idi. ikinci səbəb isə bir müddət sonra nitsşenin vaqnerin həyat yoldaşı kosimaya aşiq olması idi. buna baxmayaraq nitsşe vaqnerdən çox təsirləndiyini danmırdı. "az da olsa, ürəyimi boşaltmaq istəyirəm. bu yazımda vaqneri alçaldıb bizetyi yüksəltmək istəyim təkcə pislik etmək məqsədi daşımır. bir çox zarafat arasından, heç də zarafat olmayan bir mövzuya toxunmaq istəyirəm. mənim vaqnerə arxa çevirməyim qismət idi. hər hansı bir şeyi sonradan və yenidən sevə bilmək isə bir qələbədir. bəlkə də, heç kim vaqnerlə mənim qədər təhlükəli bir tərzdə bütünləşməmiş, heç kim vaqnerə qarşı çıxmaqda mənim qədər iddialı olmamış və heç kim ondan xilas olduğuna görə bu qədər çox sevinməmişdi. bu, çox uzun hekayədir!". son olaraq “italyanlar musiqini eşqdə istifadə edir, fransızlar cəmiyyətdə, almanlar isə elmdə” vaqner bu deyimi " italyanlar müğənnidir, fransızlar virtuoz, almanlar isə bəstəkar! " kimi izah etmişdir.