1. usaqlıq illərimi mənə xatırladan meyvə. 90cı illərin ortaları. ata işləmir. çətin günlər, yasamalda tez tez işıqlar kəsilir və beton binada isinməyə çalışan bizlər. indilərdə bilmirəm necədi o vaxt şəhərdə qar olmasa da yasamala yağardı və dəhşətli çovğun, boran olardı. o vaxtı bacılarımla ən böyük əyləncəmiz lampa işığında qaz peçində şabalıd qızardıb ayaqlarımıza nənənin toxuduğu isdi corabları geyinib qazın ətrafında toplaşıb söhbət etmək idi. ona görə çox əzizdi mənə bu meyvə. hetda o qeder duygulanıramki şabalıd yeyəndə az qalır yazığım gəlsin üzr isteyim şabalıddan.