2. viktor hüqonun 'bir edam mehkumunun son günü'nde acınası şekilde tesvir olunmuş veziyyetdim.

kövrelmeyi keçdik, ağlamışdım. yolda görme engelli birilerine diqqet edende bele empatiya qura bilmirem, bele bir anı insan düşünmek bele istemir. belke de belesi daha yaxşıdı deye düşünmek gelerken ağlına,ağ paltarlı kimliyin çönüb edamın düzgün qerar olub olmadığını sorğulamanıza sebeb olur. edam deyirsen e ala, edam. belke de qavramaqçün biraz da böyümeliyem.