18. deməli bir çox entrylərdə də qeyd etdiyim kimi ( bax: #47121 ) uşaq vaxtı bir az təkər olmağım bu məsələdə də özünü göstərmişdi.

pulun pul vaxtlarında sinifin ən gözəl qlamur imkanlı qızı (təbii ki mənim də vurulduğum) bir xatirə dəftəri tutmuşdu. inanın mənə, bir dənə dəftər idi, adam vərəqinə nəsə yazmağa cəsarət etmirdi ki pis xətlə korlanacaq indi. o vaxtın puluynan 2-3 şirvan qiyməti olardı bəlkə. çəhrayı, 3d döymələri, zər və lentlər, təbii ki qıfıl yeri. obşim, bu qız da öz kruquna yazdırandan sonra sinifin qara məhəlləsinə* arxa partalarda oturan uşaqlar verməyə* dəftəri qərar vermişdi. təbii ki oxuyan uşaq olduğumdan qara məhəllənin ən ağ sakini mən idim və dəftər ilk olaraq mənə çatacaqdı. onu da deyim ki, bu mənim ilk xatirə dəftəri experience-im olacaqdı və ümumiyyətlə bunun necə yazıldığından xəbərim yox idi.
obşim, gəldim evə, açmışam, nömrələnmiş suallar, amma baxıram ki cavab yazmağa (?) yer yoxdur.
mən də hər sualın altında xırda qalan hissəyə başladım öz cavablarımı yazmağa. təbii ki yer demək olar ki olmadığından (sualları sətir buraxmadan ardbaard yazmışdı) xırda soxulcanabənzər hərflərlə qara-qura pis gündə ağzıma gələn cavabları yazdım. yadımda qalan cavablardan bəziləri

-ən sevdiyiniz film?
-sənə dəxli var?

-kumiriniz?
-kumir nədi?

-məni bir gül olaraq təsvir etsəniz bu necə olardı?
-eşşəkqanqalı, ehehe

və s.

bu arada, bitirəndən sonra növbəti səhifəyə çevirəndə hər bir adam üçün bir səhifə ayrıldığını və uşaqların cavabları həmin səhifələrə yazmalı olduğunu anladım, amma artıq gec idi. çöllüksüzlüyün nirvanasına çatmaqla bərabər min bir əziyyətlə hazırlanmış və səlis xətlə yazılmış dəftəri (sualları başqa adam yazmışdı hiss olunurdu ki xəttat idi) bir gecədə məhv edib sahibinə qaytardım.
qız dəftəri görüb ağlamağa başladı və həmin təqvim ili boyunca mənlə danışmadı.

o gündən sonra heç bir qız mənə vermir.* xatirə dəftəri