22. hər kəs bir şeylər yazdı, qaraladı, acıları paylaşdı, empatiyasını göstərdi, kinini, nifrətini qusdu, vətəndaş (burda istifadə edilən mənasıyla insan) mövqeyini bildirdi, vicdanının səsini bir şəkildə virtual olsa belə qaldırdı...oxudum yazılan fikirləri...düşündüm üzərinə dərin dərin...və bir şeylər cızma-qara elədim öz çapımda...

e.ə. təxminən 1200-1500-cü illər… dağdan enən musa köhnə, yanlış tanrı anlayışından vaz keçmeyen və yeni, görünməyən, maddi olmayan tanrı fikrine ayaq uydurmayıb yenidən bütə (qızıl inək-bəqərə) sitayiş etməyə davam eden xalqını görüncə dəliyə dönür və misirdən qaçmalarına yardımçı olduğu bir ovucluq icmanın üzvlərinə, daha dəqiq desək bütə sitayiş edənlərə bir-birlərini öldürmələrini əmr edir… belə görünür ki, musa yanlış tanrılara sitayiş edən bu səfeh təbəqənin, qurmayı düşündüyü sağlam cəmiyyət üçün təhklükə yaradacağını hiss edir və son həll yolu olaraq onların özlərini özlərinə yox etdirməkdə tapır...

eramızın 2015-ci ili… musanın lənəti davam edir…yanlış tanrılara (bütlərə) sitayiş etməyə davam eden biz səfehlər hələ də bir-birimizi öldürməyə davam edirik... hər hansı bir partiya, komanda, lider, bayraq, söz və.s uğruna axıdılan hər qan əsl həqiqətdə bir büt uğruna tökülmüşdür...və bunun haqlı yanı yoxdur...tək haqlı olan öldürmə özünü müdafiə üçün mübah olandır...