45. bərbad yuxu sistemini düzəltmək adı ilə tez girirsən yatağına, bəlkə bu gün düzəltmək ümidilə. əlbəttə ki yata bilməyib düşüncələrə dalırsan. illər əvvəli xatırlayırsan, saf olduğun, sevməyi bacardığın illəri xatırlayırsan. saf gülüşlərini və həqiqi gözyaşlarını xatırlayırsan, uşaqlığını xatırlayırsan. saf uşaqlıq sevgini xatırlayırsan, hansı ki o insana bədən olaraq fikir verməmişdin heç, yatağında necə olacağını düşünməmişdin, gülüşünü sevmişdin sadəcə. uşaqlıq deyib keçdiyin, əslində isə həmişə qəlbində olan, sənə ağrı verən, yarası sağalmamış sevgini xatırlayırsan. görüşəydik kaş deyirsən, amma minlərlə km uzaqda olur səndən, son dəfə qucaqlayaydım heç olmaya deyirsən, səninlə sağollaşmadan getdiyini xatırlayırsan. ağlamağa çalışırsan, amma alınmır, itirmisən gözyaşlarını, uşaqlığında qalıb onlar da. yatmağa çalışırsan o da alınmır, zəng vurmaq istəyirsən, bilirsən ki açmayacaq. birtəhər yuxuya gedirsən, oyanırsan yeni bir günə, onun olmadığı bir şəhərdə. yanında fərqli insanlar, sevgili və dost etiketləri ilə, yatağında başqa bir adam var amma əslində sevmirsən. fikir vermirsən gündüzlər, davam edirsən həyatına heç olmamış kimi, saxta saxta gülürsən, sevmədiklərinlə öpüşürsən, ehtiyaclarını ödəyirsən. amma həmişə qəlbin küncündə gizli bir otaq olur. sən orda, darıxırsan.