27. sevgi nədir ki?

gözlərimi yumub peşmanlığa daldığım anlardır.
insana ən böyük pisliyi elə onun özü edirmiş. o ki deyir ee, boğazdan yuxarı deyir. özünü inandırırsan onun səni sevdiyinə, gözlərini bağlayırsan, əslində isə gün kimi aydındır. hər şey bir boşluqdu. reallıq belədir ki, bir gün gələcək bezdirəcəksən onu, ən yaxşı halda "mən səninlə xoşbəxt deyiləm, xoşbəxtlik bu deyil", ya da ən pis halda "uç başımdan, hətta .....!" sözlərini eşidəcəyinlə qalacaqsan. için yanacaq, gedib soyuducunu açıb içindəki bütün soyuq suları başından aşağı tökəcəksən amma sönməyəcək o hiss. yaxud yolun ortasında qalacaqsan o mesajı aldığında. başından güllələnmiş kimi. dərk eləməyə çalışacaqsan. birdən-birə hər şey mənasını itirəcək. insanı anasından başqa heç kim həqiqi, qarşılıq gözləmədən sevmir, sevgiyə dəyər deyilsənsə.
əgər yetəri qədər güclü bir insan olduğunu düşünürsənsə, o gün gələnə kimi özünü aldadıb o xoşbəxtliyin keyfini çıxarırsan, gün gələndə də olduğu kimi qəbullanıb hər şeyi gözəl bir xatirə olaraq saxlayırsan yaddaşında. amma qəbullanma problemin varsa heç yaxın durma. hər kəsi özündən uzaqlaşdır getsin biryolluq. ağıllanacaqsanmı bundan sonra?
vazkeçilən bir insansan. uduzansan. yəqin ki sevgiyə zərrə qədər dəyər deyilsən change. anla artıq. özündən küs.