1. bundan 2 il qabaq başıma gələn hadisənin baş qəhrəmanı olan gəlindir. həmişəki kimi, bu günümü də dəyərləndirmək adına nə edə bilərəm deyə düşünərkən dostum elməddin mənə xoş bir təkliflə gəldi. tarix muzeyinə gedək dedi. mən də razılaşdım. geyinib-keçindik, getdik muzeyə. bəxtimizdən açıq idi, birtəhər gedib tapdıq. məktəb bilgilərimi xatırlamağa çalışıb həmin bilgilərlə köhnə zir-zibilə dəyər qatmağa çalışırdım. nəhayət gözümə maraqlı bir qadın dəydi. 170 boylarında, ağ bəniz, yupkasının rəngindən götünü rahatca seçə bildiyim bir qadın, ehtiraslı şəkildə şüşələrin arxasından abidələrə sürtünməyə çalışırdı. dostuma, işim olduğunu dedim və muzeydən yollamağı bacardım. telefonumun zaryadkası qurtarırdı. getdim xanıma yaxınlaşdım, adaptrınız olmaz deyə soruşdum. xanım mənə tərəf dönüb ehmalca salam verdi, nə istədiyimi bir daha yenidən, aydın səsləndiyməyimi xahiş etdi. adapdır soruşduğumu dedim, məndə hardan olsun deyə tərs cavab verdi. mən geri dönüb kor-peşman yoluma davam etmək istəyərkən, ey cavan oğlan deyə çağırdı. istəsən götümə soxa bilərsən, boşaldacaq enerjim çoxdur deyə dilə gəldi. afət qəlbimi oxumuşdu. harda? dedim. gəl, bir yolunu taparıq dedi. söhbətləşərək bir kolluğa getdik. söhbət əsnasında yanıq gəlin olduğunu dedi, artıq mənim də gəlinim var deyə sevinərkən, bunun tək səfərlik olacağına razılaşdı. düzü anlamamışdım. sonra, ehtirasla sevişdik. kolluq tər içində idi. axırda, mənə adaptr verdi, çantasında var imiş. gülümsədim. o gün mənimçün unudulmaz günlərdən idi, penisimi xortuma oxşadan qızın anası olduğunu isə, sonra öyrənmişdim. necə böyük təvafüqdür...