15. mənim üçün çox şey ifadə edən komanda. futbol ötəsi bir şeydir bu komanda mənimçün . 1999 - cu il çempionlar liqasında qruplarda çox çətin komandalar vardı barcelona , manchester united və brondby. sadəcə rəqib meydanda brondbylə son dəqiqələrdə - biridə thomas helmerin öz qapısına vurduğu qolla - məğlub olmuşdu. barcelonanı hər 2 oyunda da , manchesteri isə o zamankı ev oyunlarını keçirdiyi olympiastadionda məğlub etmişdi. uzun sözün qısası finalda rəqib yenə manchester idi. yanlış xatırlamıramsa mario basler6. dəqiqədə free-kick dən yerdən sağ küncə vurduğu qolla o zamanın əfsanə qapıçılarından peter schmeichelı ovlamışdı. oyunun sonrakı gedişi də ancaq bayern hücumları idi. bu oyun həm də , əfsanənin - lothar matthaus- çempiaonlar liqasını qazanmaq üçün son şansı idi. indi 2008-dən bu tərəfə futbol izləyənlər tutdurub iniesta , xavi , gerrard felan. şübhəsiz əla oyunçulardır , ancaq siz birdə matthausu görəcəkdiniz. oyunun sonlarına yaxın carsten jancker yüzdə yüzlük qolu dirəyə nişanladı. onsuz oyunboyu bütün vəziyyətləri comərtcə xərcləmişdi , bu da işin balı qaymağı oldu. dəqiqələr 90 idi. nifrət etdiyim alex ferguson super - sub adlanan ole gunnar solskjaeri də oyuna almışdı. bütün stadion kimi məndə çempionluq üçün dəqiqə sayırdım. ancaq o kadife ayaqlı beckham sol künc zərbəsindən bir top atdı içəri . qarmaqarışıqlığın ardından teddy sheringham bir təhər topu içəri itələdi. o anda dünya başıma yıxılmışdı elə bil. içimə bir qorxu dolmuşdu . 2 dəqiqə keçmədən eyni yerdən bir orta və türklərin bebek yüzlü katil dediyi solskjaer eyni qarmaqarışıq vəziyətdə topu içəri vurdu. çempionluq manchesterə getmişdi. schmeichelın orta çizgidə hoppanıb düşməyi , otmar hitzfeldin kamyon çarpmış sifət ifadəsi hələ də gözümün qabağındadır. samuel kuffour necə ağlayıb , çimləri yolurdusa , mən də döşəməni elə təpikləyirdim. maradona həyatımda qarşılaşdığım ən çətin rəqib dediyi , bütün kubokları qazanıb , bircə çempionlar liqası əksik olan matthaus bu kuboku ala bilmir təəssüfki. ( 2 il sonra o kubok qazanılanda liderlik artıq onda yox , stefan effenbergdə idi ). 2001-də isə heyət nisbətən yenilənmiş idi. sağ və sol cinah müdafilər o zamanın
necə deyərlər ən bərk gedən milli komandasının cinah müdafiəçiləri idi. willy sagnol və bixente lizarazu. div yenə yerində idi oliver kahn. mendietanın penaltı qolu ilə yenə xəyallar suya düşəcək deyə qorxdum. mehmet scholl penaltını qaçıranda isə tam dəli oldum. ancaq matthausun yerinə maestroluğa keçən effenberg əla penaltı zərbəsi ilə hesabı bərabərləşdirmişdi. o sifətindəki qəzəbli ifadə bugündə zövq verir mənə. penaltılara qalan oyunda valencianın qapısında o vaxt üçün saçları bizə əcaib görsənən və ispaniyanın o dönəm ən yaxşısı olan santiago canizares vardı. ilk zərbəni o il komandaya yeni qatılan paulo sergio qaçırdır. sonra 2 zərbəni valencialılar qaçırdır. hələ də inana bilmədiyim , həmin il son saniyədə bayernə bundesliga çempionluğunu gətirən patrik andersson penaltını qaçırır. bayerndə son penaltını yaşlı qurd thomas linke vurur. ancaq valenciada topun başına mauricio pellegrino gəlir və ortaya vurduğu topu kahn sağa doğru əyilsə də çıxara bilir və çempionluq gəlir. sonra kahn oyun ərzində anasını vəfat etdiyi xəbərini alan canisaresə təsəlli verir və yanlış bilmirəmsə bu tarixdəki ən önəmli fair play hərəkətlərindən biri olur. bundan sonra 9 il ərzində son 16-nın ötəsinə keçə bilmədi bayern. ən çoxda bu dövrdə milana ilişirdik. san-siroda 2007-də daniel van buytenin 2 qolu ilə bərabərə bitən oyundan sonra ümidlənmişdim. həmin vaxt liseydə oxuyurdum. cavab oyununu təbii ki, izləyə bilməmişdim. səhəri bəzı qıcıq sinif yoldaşlarım məni əsəbləşdirirdi. sən demə axşam milan mr. offside filippo inzhaginin qolları ilə 2-0 qalib gəlmişdi və turu keçmişdi. bu çətin vaxtlarda da həmişə bayern tərəfdarı olmuşam. playstationda bayern zəif gəlirdi o zamanlar. roy makaay və
claudio pizarro qaça bilmirdi heç. uşaqlar o dönəmin vəhşiləri , xüsusən milan və liverpoolu götürüb doldururdular rəsmən. 2010-da louis van gaalla finala çıxılandan sonra baxıram çox ərgənoid bavariya bavariya deyir , playstationda ancaq bayern seçilir. komanda uduzan kimi də , " ə bu nə komandadı " zırvaları ilə beyin ütüləyirlər. ya playstationda udmaq xətrinə bayernli olurlar , ya da dövrün güclüsü olduğu üçün. keçən sezon geyilən lacivert (bu rəngi təəssufki oz dilimizdə bilmirəm) - qırmızı formanı görən kimi " əəəə barcelonanın forması " deyənlər bayern vilayətinin orijinal rənginin bu lacivert olduğundan , 1996-cı ildəki uefa kuboku finalını qazanan bayernin bu formanı geydiyindən xəbərsizdirlər. komanda tutmaq biraz duruş məsələsidir məncə. corab dəyişər kimi komanda dəyişilə biləməz mənə görə. dövrün güclüsünə yıxılmamaq lazımdır. təbii ki bunlar subyektiv fikirlərdir. kim nəyi dəstəkləyirsə dəstəkləsin sayğı
bayernin özünə məxsus bir sıra ləqəbləri və şüarı da var
die rotens - qırmızılar
rekordmeister -. rekord sayıda çempionluqları olduğu üçün
və ən maraqlısı mia san mia mənası biz bizik , ingiliscə we are who we are. almanca wir sind wirdır. ancaq bayern şivəsində w-lar m-a çevrilir. sondakı r-lar isə a kimi oxunur. bu da olur mia sind mia , sind isə buna uyğunlaşması üçün san olub