28. hələ də mal-mal şiə-sünnü söhbətlərinin mərkəzində olan azərbaycanlı dövlət başçısı.

indi bu mövzu bir qırağa, ürəyimi bir açım bu şiə-sünnü mövzusunda. şiə-sünnü nə deməkdi? vallah bir pox demək deyil. mənim hardansa yadıma gəlmir ki, peyğəmbər bölsün insanları şiə-sünnü deyə. nədir şiə-sünnü? biri deyir əsl islamçılar şiədi, o biri deyir, peyğəmbər özü sünnü olub. müsəlmanları şiə-sünnü olaraq böləsən, sonra islamın gözəlliklərindən danışasan. başqalarına inancına görə şər atasan, ancaq islamın humanistliyindən danışasan. keçmişdə yaşamış bir-iki dılğırın başlatdığı işi davam etdirəsən, ancaq islamın gerçəkliyindən danışasan. bax, bir şey deyəcəm. heç kim inciməsin. gerçək islam bu deyil. məndən soruşulanda ki, şiəsən-sünnü, mən deyirəm müsəlmanam. mənim gözümdə ateistlər özünü şiə və sünnü olaraq adlandıranlardan daha üstündür. dini gözəlliklərdən danışıb, sonra bölücülük etmək ikiüzlülükdür.

o ki qaldı şah ismayıla, şah ismayıl, etiraf edin, ya da etməyin, azərbaycan tarixində böyük bir rol oynamış şəxsdir. parça-parça olmuş azərbaycanı vahid bir təbrizdə birləşdirən şəxsdir, o dövrki harınlamış imperatorlara və vəzifəli şəxslərə dərsini vermiş şəxsdir. azərbaycanı yeni bir tarixə qovuşduran şəxsdir.

indi etdiyi bir axmaqlıqda (ki, bunun axmaqlıq olduğu danılmazdır) şiə-sünnü söhbəti ilə azərbaycandaki sünnülərə zülm edib, lakin bunu başladanın sultan səlim olduğunu unutmamaq lazımdır. ismayıl qələbələri ilə məşhurlaşdıqdan sonra osmanlıda minlərlə şiə şahın ətrafında birləşməyə başladı. sultan səlim isə onları tutub qırmağa başladı, şiələr təqibə məruz qaldı, kütləvi ölümlər adi hal aldı. belə olduqda, şah ismayılın qarşı-hücuma keçməməsi və ölkəsindəki sünniləri öldürməməsi, sadəcə, siyasi cahillik ola bilərdi. lakin şah bunu etmədi və o dövr üçün ən düzgününü etdi. əgər onun yerində mən olsam, bunu edərdimmi? edərdim.

daha sonra. şah ismayıl nə edibsə, etsin, azərbaycan tarixində ən böyük rola malik olan şəxslərdəndir. və biz tarixdə belə bir qohumumuz olduğuna görə fəxr etməliyik. uzun həsən üçün fəxr etməliyik, qara yusif üçün fəxr etməliyik, təhmasib və abbas üçün fəxr etməliyik. onların hərəsinə bir mız qoymalı deyilik. əgər biz özümüz özümüzünkini saymadıqdan sonra, digər insanlardan nə gözləyə bilərsən ki?

tak şto, cahilliyinizi hamının içində bəlli etməyin.