səhayətə getmək istəyər, dostlarını axtarar, ancaq onlar da sevgili olan yerdə niyə səni seçsin ki? gedə bilməz.
oturub qəşəng mahnılar dinləyər. çünki bikarçılığı onu buna sövq etmişdir. amma sözlərinə əhəmiyyət verməz zamanla. ona görə ki, mahnıların çoxu sevgiyə aiddi. nə keçmiş, nə də gələcək sevgiliyə dair ağlından heç nə keçmədiyi üçün, mahnıdan həzz ala bilməz, duyğusuz yanaşar.
oturar buna dəfələrcə qulaq asar:
(youtube: 
)
)gəzər-dolanar, oturar bir kafedə, pubda. ətrafındakılarla birlikdə 15 nəfərdirlər və 7 cütlük var yanında. utanar biraz. onu sezənlərə cavab vermək üçün, sinəsini gərər, qürurunu tapdalamaz, yalnızlığı ilə fəxr etmək üçün bəhanələr axtarmağa başlayar.
filmə tək gedər, film bitəndə, duyğularını və hisslərini sözlüyə yazar. əyləncə mərkəzlərinə, oyunlara, festivallara qıraqdan baxar, dərin bir ah çəkər, afrikada malyariyanın yayılmasının qarşısını almaqçün metodlar düşünməyə çalışar. problemindən utanmaq üçün qlobal şeylər düşünər. amma işə yaramaz. axı incidir?
dalaşmaq-barışmaq istəyər. başqa münasibətləri izləyər, durmadan romanlar, hekayələr oxuyar. söz verər ki özünə, mən belə olmayacam. qəti! özgələrinə həsəd aparar, pis-yaxşı aralarında olanlarə nəzər yetirər. dərs çıxarar ki, mən bu səhvləri eləməyəcəm. amma özünə kənardan baxar bir anlıq, görər ki, bunları o istəsə də heç yaşaya da bilməz.
ona deyərlər ki, əşi vallah belə yaxşıdı. subaylıq sultanlıqdı. sevgili çox məşğul eliyir, beynimi yeyir, sərbəstsən, belə zordu da, nə istəyirsən? o deyən adamlar, heç empati eləməzlərmi? yazığın halına acımazlarmı? bir də yarasında duz basarlar. qaş düzəldərkən vurub gözü də çıxararlar, fərqində olmazlar. amma o mərddir, möhkəmdir, çünki bu cür hallara qarşı çoxdan immun yaratmışdır. öyrəşib.
içini tökər bir oğlan dostuna, oğlan dostu hə hı hö deyər. bir qız dostuna, qız dostu "mən də səni dost olaraq görürəm" deyər, "bilirsən də bla bla bla" . dost çevrəsi genişləyər, genişləyər. sonra onlar onun sayəsində bir-birinə qovuşarlar. onun əlində isə onların hamısının yerinə sevinməkdən başqa heç nə qalmaz.
əslində o da öz qüsurlarını görür, beləcə komplekslərə girər, çıxar, girər, çıxar, girər, çıxar. yeniyetmə dövrünü dəfələrcə yaşayar. niyə mən sualları, niyə belə olur sualları, dəyişikliklər eləməyə çalışar, ancaq nəbadə. beləcə asosiallaşar, ümidini kəsər, " kiməsə layiq olmaq" kimi iyrənc anlayışı özünə sığışdırmaz. ərgənlik elədiyini görər, ancaq aldırmaz. "mən buyam" mərhələsinə adlayar. bu mərhələlər bir-birini əvəz edər və içində olduğu vəziyyətlə barışar. duyğuları yox həddə gələr. onu artıq heç nə həyəcanlandırmır. formallıqlar içərisində itib batdığını düşünər, şübhəciliyin allahını yaşayar. depressiyalar və süni həyat şərtlərini təqdim edər insanlara. onlar isə məmnuniyyətlə qidalanarlar.
belə adamları görəndə dəstək olun. əl tutun. yardım edin. təsəlli verin. bir pivə alın, snickers alın. pes oynayın. danışın-gülün. axı xoşbəxt olmaqçün tək olmaq bəs eləmir, niyə o anı dəyərləndirməyəsiz ki?