20. o günün tarixi belə yadımdan çıxmır.11dekabr.yadımdan çıxmır çünki səbrsizcə uzun müddət bu tarixi gözləmişdim.qarabağın uzaq görünən amma əslində o qədər də uzaq olmayan qələbəsini.yarım saat dostumla növbədə dayanıb axırda 5.sıraya bilet ala bildim.(qara bazarın şəninə söyüşlər yağdıra-yağdıra)axırda oyun günü gəlib çatdı.stadiondaki yerimiz en sarsaq yer idi bəlkədə amma atmosfer çox az rast gəlinən atmosfer idi.bütün oyun demək olar ki sönük keçdi.son dəqiqələrə yaxınlaşanda isə ümidsizcə qarabağın kor-koranə hücumlarından birini izləyirdik.yerimiz çox pis olduğuna görə heçnə görə bilmirdik demək olar ki.birdən bütün stadion qol deyə qışqırdı...o anda yaşadığım hissləri sözlərlə ifadə edə bilmirəm.bəlkə də hər adama nəsib olmur o hissləri yaşamaq. biz qol deyə sevinib qurtarandan sonra rahat bir şəkildə scorboarda gözümü çevirdim. 0-0.sonra yanımdakilərin hakimi söyməsi və s. düzdür o gün həyatımda ən çox təəssüfləndiyim günlərdən biri idi.amma bu gün durub keçmişə baxanda görürəm ki o qolun verilməməsi məndə o oyuna dair daha güclü hisslər saxlayıb.qol verilsə idi bəlkədə o oyunu,o hissləri tez unudardım.amma bu gün 11 dekabr 2014də hiss etdiklərimin eynisi hiss edirəm.futbol buna görə gözəldir.