519. ön söz : bu pərakəndə və dərin mənadan uzaq yazım sözlüyün ən dəyər verdiyim və mənə qiymət verən ürək yazarları üçündür, lütfən başqaları oxumasın!

sabah bakıya iş görüşməsinə gedəcəyəm. cibimdə cəmi bir neçə manat var. iki beşlik , manatlar və qəpiklər. siqaret alsam ola bilsin təkrəqəmli məbləğ qaldı. dostum dedi, səhər mənlə gedərik, onlarla görüşərsən, sonra gələrsən yanıma. sevindim. * yolpulunu da yəqin o verəcək. dedim günortasonra bir kurs var, ora dərsə gedəcəyəm. ona görə də özünə * nazirlikdə işlədiyi halda sumqayıtdan bakıya əlində yemək aparan zəhmətkeş, halal qardaşım və mənə yemək gətir. dedi, gələrsən yanıma, işdə təkəm, oturarıq bir yerdə. həm də ki, özümə yarım iş günü yemək götürmürəm. amma narahat olma, səni qaqan qonaq edəcək.

bu axşam yayın ən ideal gecələrindən biridir, bayırda adamı qısaqolla üşüdəcək qədər sərindir. hətta evə gələndə nazik prostina (döşəkağı) ilə yatarsam mənə soyuq dəyə biləcəyini düşünürdüm. çoxdan vərdiş elədiyim gecələr oyaq gündüzün istilərdə yuxulama rejimimi dəyişməli idim. axı səhər iş görüşməsinə gedəcəkdim. öz özümə dedim bir az internetə baxım, sonra sərindən istifadə edib yataram. açdım sözlüyü, qabağıma molla nəsrəddinin iş görüşməsi əhvalatı çıxdı, sonra onun etirafını, sonra fertilitinin * bu yazar daim itirdiyim birini xatırladır mənə ona görə tanımadığım halda önyarqılıyam ona qarşı inciməsin məndən rumpeltelin * bu yazar psixoloqmudur deyə düşünürəm və b.nın etiraflarını oxudum, öz özümə dedim nolsun ki, sonra həmişə barmaqarası baxdığım etiraf məsələsini düşündüm. və dedim, mən də nəsə yazım * bura qədər olanı və lap aşağıdakıları yazdım ki, gələcək oxucular məni tanımadan topa tutmasınlar. çox dəymədüşər adamam. əslində sadəcə aşağıdakı ağcaqanad abzasını yazacaqdım. aşağıda izah eləmişəm niyə uzun yazdığımı

onu deyirdim axı, bir az internetdə surfing edib yatacaqdım. sən saydığını say, gör fələk nə sayır. axşam evə qonaqlar gəlmişdi. təbii ki, çoxlu adam demək qapının bir neçə dəqiqəlik açıq qalması və ağcaqanadların evə hücumu deməkdir. indi üstümə 3-4-ü birdən hücum edir. bacarırsansa, yat. durdum, yaxşı hava çəkən otaq qapısını bağladım və dərmanı aparata qoydum. gördüm xeyri yoxdur. qalxıb balkonun (setkalı aynabəndimiz var, buna görə də dərman indi effekt vermir) da qapısını örtdüm. xeyri yoxdur. ağcaqanad dərmanı isə valideynlərin otağındadər. fikirli halda bayıra çıxdım. xoşbəxtlikdən, atam dəhıizdə idi. vəziyyəti izah elədim. dedi dərman qurtarmalı idi... son ümidlə dedim bax hələ.. keçdi otağa əlində bir dəstə pif paf gətirdi və bircə ədəd uzadarkən, çoxlu ver dedim bu ciddi işdir. üçünü aldım. həmən aparatdakını çıxarıb yandırdım qoydum külqabıya. ora təzəsini qoydum. sonra o birini yandırdım balkondakı külqabıya qoydum. bəs eləmədim, gigiyena dəyərlərimə zidd olduğu halda otaqda bir siqaret yandırdım.gözlərim tüstüdən acışır, azacıq başım hərlənir. kondisioner yandırmağa əlim gəlmir, düz yatağıma vurur. bu sərin havaya rəğmən süni vasitələr məni lap əsəbləşdirə bilər. otağım yavaş yavaş parnoya dönür. bura indi konkret internet klub iyi verir. bu da sərin havadan mənə çatanlar. indi oturub nəticəsini gözləyirəm * deyə bilərsiniz ki, hə nolsun? bunu deyən yüksək ideyalar axtaracaq adama deyərəm, öz problemlərin özünə bəs eləmirdi, sənin camaatın etiraflarıyla nə işin var idi? indi durub burada sevdiyim qızlara açıla bilməməyimi və özümü daimi yetərsiz hiss eləməyimi mi yazmalıydım.

açığı, etiraf psixologiyası məni həmişə narahat eləyib. inandığım dəyərlərə görə özümü müsəlman hesab edirəm. internet aləmində chat və wap-lardan gördüyüm etiraf bölmələri mənə nədənsə xristianların keşiş yanına gedib elədiyi səhvləri danışması rituallarını xatırladır. özgələrə adam niyə içini açmalıdır problemi ilə tez tez üzləşirəm, özü də bu sözlüyün hesabına. biz öz özümüzə belə deyə bilmədiklərimiz varkən, başqalarına bunu açmağın məntiqi nədir? fikir verirəm, bura yazanlar hamısı daxili nitqdən fərqli, ədəbi, oxunaqlı və şirin üslubda təqdim ediblər. bu isə oxunmaq, bəyənilmək, anlaşılmaq və nəhayət özünü ifadə eləməkdən başqası deyildi. yəqin ki, ən azı, mənim elədiyimə belə ad qoymaq olardı. xülasə, insan eqosu nə qədər qəribə və ziddiyyətlidir

indi siqaretin birini də yandıracam. bu dəfə balkonda. dostlar, mənə uğur arzu edin, çox uzaq ehtimal da olsa, iş görüşməsi yapacağım arkadaş bəlkə də haçansa bunları da oxudu, bəlkə insafa gəldi. mənə görə olmasa da, kimlərəsə görə qərar verərkən, həyatda necə insanların olduğunu düşünərək eləsin. kasıblarla, cibində son manatları olan insanlarla ehtiyat və ehtiramla davranılması gərəkdiyini düşünürəm. * bura qədər oxuyanlar, əməyə qiymət versin