5. çobanyastığı

şəhadət barmağının ucu qaralıb bir az,
baş barmağınla birləşib, aralarında çobanyastığı tutublar.
bayaqdan sayıram “sevir... sevmir...” deyə.
çəkdiyin şəkillər arasında ən çox bunu bəyənməmişdim, halbuki.
niyəsə bir-birimizdə daha çox bəyənmədiklərimizi axtarırdıq həmişə,
ən az bəyənmədiklərimizdən bir münasibət şəkili yaratmışdıq.

aylardır o çobanyastığı qurumur şəkildə,
aylardır sayıb-bitirə bilmirəm.
aylardır bir şeir belə yazmamışam tərəddüd içində:
“sevir... sevmir...” deyə.

və günlərdir bütün səhərlər çirkindi güzgülərdə,
bütün dostlar cavabsızdı mesajlarda,
bütün yollar uzaqdı başlanğıcdan.
və mən anlamışam ki,
ən gözəl sevgili hələ qarşımıza çıxmayandı,
ən yaxın dost hələ borc almadığımızdı,
ən yaxşı insan hələ doğulmayandı.

bu gün daha bir nəfər imtahan bəhanəsiylə səfalət içində öldü,
bu gün bir bayquş bir gəmiricini aclıq zəminində yedi,
bu gün daha bir əl bir çobanyastığını qopardı.
mənsə aylardır şəkildə barmaqlarını sayıram...
“sevir... sevmir...” deyə...