1. burda çörək sadəcə nümunədir. yerinə hər hansı, həzm yollarınızdan keçəcək qida maddəsi ola bilər, olmaya da bilər. söhbətin məğzi budur: niyə yemirik?

iyrənən insanların psixoloji problemləri olması onları onsuz da azlıq kateqoriyasına daxil etdiyi üçün, bir kənara qoyuram onları və kiçik bir mülahizə yürütmək istəyirəm.

siz ki, yerə düşən çörəyi öpüb göz üstə qoymaqla ad çıxardan nəsilsiz, niyə belə edirsiz axı. bir düşünün, hər gün təmizlənən evdə, yerdə, ən pis halda ayaq altda qalmış, mikroblarla dolu olan yolda ya da ictimai hər hansı bir ərazidə, əlinizdəki peçenye düşdü yerə. və israf müzakirəsi etməyəcək qədər yüksək zəka sahibi kəslər olduğunuzu ələ alaraq, sual verirəm:

əgər həmin peçenyeni yerdən 1 saniyə ərzində götürürsünüzsə, dəqiqələr, saatlar və ya daha uzun müddət ərzində o yerdə/kirli olduğunu iddia elədiyiniz ərazidə qalmırsa, o ağzınıza alacağınız obyektin sizi xəstələndirə biləcək qədər yüksək virulansı ola biləcək mikrobların vücudunuzda patolojik prosesləri başlada bilmək üçün qədər çox kəmiyyət və keyfiyyət çoxluğu yaratmaq ehtimalı nə qədərdi? o qədər cüzi bir miqdardı ki, düşünəndə.

əgər kiminsə sizinlə qəsd-qərəzi yoxdursa, maşallah, hamınız da peyvəndli gümrah sapsağlam uşaqlarsız * böyüklərsiz , o peçenyenin dadını almaqdan özünüzü məhrum etməyin.

bir dəfə bir dermatoloqun yanında xəstələrlə davranışını izləyəndə yetəri qədər gigiyena qaydalarına əməl etmədiyini görüb soruşdum ki, bəs niyə diqqətli olmursuz filan. dedi ki, a kişi, bir özünə bax, ala sən bilirsən necə ali varlıqsan? * bioloji cəhətdən * dini söhbətlərə girməyək pls immun sistemim hara baxır bəs? ömrünü gününü immunologiyaya həsr edən adamlara yazıqdı, əziyyətlərini yerə vurma, immunitetinin gücünü hiss et zad.

indi deyəcəyim odur ki, hər nə qədər osturaqçı və çürükçü söhbət eləsəm də, o yerə düşən yeməyi yeməkdən çəkinməyin. afrikadasdfgh.