15. əvvəli #201426

8-ci bölüm.
ilk utanc

evdəkilər üçün indidən darıxırdı. bir əlində kalbasa-çörək raketin pəncərəsindən xeyli baxdı, yeməyini yedi.. sonsuz və tutqun qaranlıqdan başqa heç nə görsənmirdi onsuzda. telefonu götürdü, zaryadkası polnuydu... özündən asılı olmadan əli fotoqalereyaya girdi və mənasızca fotolarını vərəqləməyə başladı: atasının maşınında qara gün oçkisi ilə çəkilən xeyli selfi'si, əmisigildə - rayonda manqal üstündə, keçən avqust iş yoldaşları ilə plyaj fotoları, qardaşının nişanında mıxlayan yerdə, bibisi uşaqları ilə göldə və s... 1357 ədəd foto vardı... artıq hamısı həzin bir xatirəydi..

daha sonra "skrıtıy" elədiyi papkanı açdı:
firuzə ilə eyş-işrətin xeyli foto və videosu vardı.... axırıncı görüşdə yaman azmışdılar... elə videolara baxa-baxa da içini eşq alovu bürüdü.. telefonu və bir paket də nəm salfetka götürüb raketin hamam otağina keçdi. telefonu güzgünün yanında dik vəziyyətdə qoyub, skafandrın sidiklik deşiyindən "şeypuru" çıxardı. sağ əlini mahmizlayıb özünü boş buraxdı.... bir gözü telefonda oynayan firuzənin videosunda, bir gözü də əlindəydi ki.....

-"neynirsən ə orda?" bütün raketi amiranə səs bürüdü...

qorxudan urfanın ürəyi az qala partlayacaqdı. dəhşətli şəkildə tez əynini geyindi. səs raketin ümumi kalonkasından gəlirdi. yerdəki kosmik idarədən general vaqif şahlar idi:
"ala biz səni marsa göndərmişik, neynirsən sən orda?"
urfanın səsi kəsilmişdi... qəfil yaxalandığı utanc onu boğurdu... sən demə yerdəki kosmik stansiyadan onu anbaan izləyirdilər... raketin hər tinindəki kameraları indi gördü...
"yəni biz başa düşürük ki, kosmonavt da adamdı, səni qınamırıq.. amma dünyadan 2 saat yoxdu ayrılmısan...
enerjin çoxdusa ged idman elə, bir şeynən başıvı qat... day belə yox da...axırıncı dəfə olsun.."

urfan suyu süzülə süzülə hamadan çıxdı:
-"hardadı idman otağı?"
-"otaq deyəndə ki, orda qapının yanında juqut var, qapının ruçkasına bərkid dartın..."
-"ok"

urfan bir xeyli juqutla dartındı. yorulmuşdu. 2 litrlik duşeslərdən birini açıb elə butulkadan qurtuldatdı. babat gəyirdi...
ağlına nəsə gəlmişdi. yerlə əlaqə saxlamaq üçün üzərində "yerlə əlaqə" yazılan knopkanı basdı:
-"alo? kimsə var orda? vaqif məllim?"
-".....urfan sənsən?" aşağıdan tanımadığı bir səs dilləndi.
-"hə mənəm. kim idi?"
-"ələddin musaoğlu. kosmik idarənin gecə smeni rəisi"
-"hə bildim. rəis bir şey soruşum: bu raket elə bil sola çəkir axı? minəndən fikir verirəm sanki sola gedir..."
-"nəm.... sola gedir deyəndə ki, mars sol tərəfdədi də... neyniyək sağından fırlanıb çerez yupiter gedərdik...?"
-"nəm valla... nəsə mənə birtəhər gəldi... neçədi ki saat orda?" urfan soruşdu.
-"01:30"
-"blət burda heç nə fərq bilinmir, gecə də gündüz də qaranlıqdı....
niyə yatmırsız? mənə görə qalmıyın...əhəhə...." urfan zarafat edib söhbətə şirinlik qatmaq istədi...
-"səni kim sikləyir?!... malaqa'nın bolşesini sıxırıq.. futbol bitsin, atıb başımız yatirıq...."

urfan dünyadan kənarda ilk gecəsini keçirəcəkdi. skafandrı çıxarıb, utana-utana hamama keçdi.. tezbazar yaxalanıb yerinə girdi. bakıda gecələr xeyli oyaq qalırdı - yatammırdı, burda 5-10 saniyə keçməmiş çox rahat yatdı...