21. mənə yaxın tarixdə baş verən hadisələrdən, 1 avqust 2014 cəbhə xəttində atışmanı xatırladan tendensiyadır.

insanların içindəki "vətənpərvər" duyğuların oyanışını, basqıladıqları militarist duyğuların ortaya çıxışını sərgilədi bizlərə. bir-birinə can deyən qardaşlara birlik olmaları lazım olduğu bir vaxtda fikir ayrılığı yaşadıb cəbhələrə ayıran bir hadisədir eyni zamanda. ümumiyyətlə sosial mediada siyasətlə bağlı fikirlərimi ifadə eləməyə çox da üstünlük verməsəm də niyəsə bunları paylaşmaq istədim sizlərlə. yəqin ki həyatımıza daha da pox qoyacaq hadisələr zəncirinin başlanğıcı ehtimalı və dolu olmağım tətiklədi.

ən başdan bəzi reallıqları qəbul eləmək lazımdı. biz insanların içində olduğu dünya, əsasında güc sahibi insanların istəkləri səbəbi ilə heç vaxt əbədiyyən və ya çox uzun müddət sülh içində olan varlığını davam elətdirə bilməz. savaş, müharibələr, qırğınlar var və olacaq. biz də bundan ailəmiz, nəslimiz kökümüz daxil payımızı almışıq. durmadan sülhpərvər çağırışlar etmək əlbəttə təqdirəlayiqdir, bu barədə təbliğatlar aparmaq, ideologiyalara dəstək olmaq təbii ki alqışlanası bir davranışdır ümumi humanist baxışları nəzərə alanda. ancaq yuxarıda qeyd elədiyim utopik düşüncələrdən qurtulmaq, ən azından bunun nə qədər xoş olsa da gerçək dünyamızdan uzaq olduğunu, ən azından tarix boyunca və indilik uzaq olduğunu qəbul eləmək lazımdı.

sənin düşmənin var. bəli, var. biriləri buna ehtimal verib, olaylar bir birini əvəz edib və qanlar axıb, savaşlar olub, buna dair kitablar yazılıb. klaviatura və monitor arxasında böyüyən bir nəsil olaraq hər nə qədər müharibələrdən uzaq yaşasaq da bunu içdən hiss edə bilmək elə də çətin deyil. əsgərliyə gedib gələn, döyüşən, əlinə silah alan insanlardan bunu eşitmək, yaşamaq belə bəsdir yetərincə. müharibə bir reallıqdır və bu sənin başına gələn bir hadisədirsə, səni idarə edən sistemə tabesənsə və səni zorla müharibəyə sürükləyəcək olan qüvvə varsa, içində olduğun vəziyyətdən həyatda qalmaq refleksinə uyub məntiqli qərarlar verməlisən. əgər məmur övladı deyilsənsə, axır əvvəl müdaxil olacaqsan hadisələrə ya az ya da çox. əgər siyasətlə yaxından uzaqdan əlaqən varsa indi içində olduğumuz vəziyyətin niyə bu meyildə inkişaf elədiyini anlamaq elə də çətin deyil. rusiya faktoru, azərbaycan və ermənistanın indili vəziyyəti, iqtisadi çətinlikdə olan iqtidarın müharibəyə girmə cəhdləri filan, nə qədər uzun danışsaz bitməz bu. onsuz da axır əvvəl dediyim dedikdi yediyim qatıqdi zehniyyətindədir bir çox insan.

şəhidlərimiz var, ölənlər var, qarşı tərəfin itkiləri, geri qaytarılan mühüm stratejik əhəmiyyətli bölgələr var. bunlardan yarıac yarıtox azərbaycan xalqının yetərincə xəbəri var və bu toplum bu hakimiyyətimizi qəbullanan insanlardan ibarətdir. qarşında sənin qədər acıqlı və sən elə görməsən də səni düşmən olaraq görən əlindəki silahı alnına dayayan bir "düşmən" varsa, ya sənin də əlində bir silah olmalıdır ki, sağ qalasan, ya da öz ağlınca bir çıxış yolu axtarmalısan. bunları da qəbul eləməlisən, çünki içində olmadığın vəziyyətlə üz-üzə qalanda gərginliyindən və təşvişindən altına batırmamalısan. döyüşən xalqlar deyil əlbəttə, amma bu səhnəni gözünün önündü canlandırsan özünü və ya hər hansı yaxınını görə bilərsən bu səhnədə.

bir söz var: sülh yaxşıdır, ancaq qələbədən sonra. yüksək ehtimal verirəm və ümid edirəm ki, indiki vəziyyət irəliləməyəcək. çünki müharibə tarix boyunca heç vaxt heç bir sivilizasiyaya nəticəsində faydalı olan bir şey olub. ancaq hər şeyə rəğmən bu hadisələr tətbiqatdan əvvəl zehndə başlayır, gərək güclü zehni iradəyə malik olasan ki, düzgün dəyərləndirəsən vəziyyəti. hörmətlə.