1. bu aralar çox sevgili başqasının qanına susayan vətənpərvər-militarist gənclərimizin qurduğu ən uğursuz analogiyalardan biri.
"sənin evinə kimsə hücum etsə, evini qorumazsan?" suala bax ilahi! əlbəttə qoruyaram. çünki o "mənim" evimdir. mən, bu evin sahibiyəm. amma sən - mənim qonşum - məni qoruyarsan? mənim evim uğrunda özünü ölümə atarsan? ya da mən səni məcbur atsam buna nə deyərsən?

vətənpərvərlər vətənə bu gözləmi baxır? vətənpərvərlər vətənin sahibidirmi? harda görülüb bir sahib öz malı uğrunda ölsün? cəhənnəm, bu analogiyada onsuz da ölən sahib olmur ki, onun qonşusu olur. müharibə tərəfdarlarının problemi bilirsiniz nədir? bu boş başınızın qəbul edə bilmədiyi o həqiqət bilirsiniz nədir? siz öz eviniz uğrunda başqalarını ölümə göndərirsiniz, onların meyidlərini gübrə edib onlarla cücərirsiniz. siz qonşularınızın qanımıza susamısınız, elə qarşıdan gələn sizin kimi millətçi ermənilər kimi.

fərq budur bəylər, sosium anlayışına vətənpərvərlər və fərdlər eyni baxa bilməyəcək heç vaxt. vətənpərvər üçün insanlar bir sürüdür, bir-ikisini çoxluq uğrunda öldürmək olar. o ölüləri də göyün yeddinci qatına qaldırarlar - ölüblər də onsuz da, nə xəbərləri olacaq. vətənpərvər üçün bir materiya kimi insan faktoru önəmli deyil, çünki o metafizik faktor kimi vətəni üstün tutur. dindarlar allaha nə gözlə baxırsa, bunlar da elə. din uğrunda işid necə baş kəsirsə, bir vətənpərvər sabah səni də azərbaycana qurban verəcək.

fərdiyyətçilər isə insana fərd faktorundan baxır. bax buna görə bizim üçün xocalıda ölən bir azərbaycanlı daha əzizdir. xocalı sizin üçün itmiş torpaqlarınıza geri dönüş yoludur, bizim üçün faciə. o uşaqlar gələcəyin alimləri ola bilərdilər amma indi sizlərin əlində propaqandanın iyrənc oyunu olublar.