1. yəni xalq dilində desək boşanma. bildiyimiz kimi, ark-nın 34-cü maddəsi ilə nikah kişi ilə qadının könüllü razılığı əsasında bağlanılır. ər ilə arvadın hüquqları bərabərdir. elə problem buradan başlayır. çünki bizim cəmiyyət hüquqi bərabərliyin nə olduğunu dərk etməkdə çətinlik çəkir. ən sadə mübahisələr olduqda belə heç düşünmədən bununla bağlı müvafiq qurumlara müraciət edirlər. müraciət etməkdə heç bir səhvlik yoxdur, sadəcə ailə qurmaq asan, onu məhv etmək isə daha asan görünür belə insanların gözündə. nikahın pozulması təxminən 5-6 aylıq prosesdir. lakin həmin ailədə doğulan uşağın pozulan psixologiyasını bir ömür düzəltmək olmur. hazırda ətrafımız "tək uşaqlı, nikahı pozulmuş və müəyyən miqdarda aliment alan analarla" doludur. siz heç düşünmüsünüzmü, bu uşaqların gələcək taleyi necə olacaq. bu yazını yazmaqda məqsədim nikahın pozulmasının səbəblərini araşdırmaq yox, daha çox nəticəsinin necə olacağını gözlər önünə sərməkdir. hər bir şəxs qanunla müəyyən edilmiş qaydada hüquq azadlıqlarından istifadə etməkdə sərbəstdir. ancaq kişi ilə qadın "ər və arvad" olmaq üçün tələsməməlidir. dəfələrlə bu situasiyanı götür-qoy etməkdə fayda var. digər tərəfdən müvafiq dövlət qurumları da öz üzərlərinə düşən vəzifəni etməyə o qədər də can atmırlar və ailə münasibətlərinə qarşı laqeyd münasibət bəsləyirlər. necə deyərlər heç kimin vecinə deyil. ailə məcəlləsinin 20-ci maddəsində yazılır ki, "tərəflərdən birinin nikahın pozulması haqqında razılığı olmadıqda, məhkəmə ər-arvadın barışması üçün 3 ay müddət müəyyən etməklə işi təxirə sala bilər. barışıq olmadıqda və ya onlar (onlardan biri) nikahın pozulmasına təkid etdikdə nikah pozulur". bu normanın icra mexanizması demək olar ki, yox səviyyəsindədir. məhkəmələr tərəfindən müddət müəyyən olunur, lakin onun icrası o qədər də önəmli deyil. uzun sözün qısası belə problemləri aradan qaldırmaq üçün hər kəsin üzərinə müəyyən qədər məsuliyyət düşür. cəmi 60-70 yaş yaşayan insanın həyatda böyük idealar uğrunda mübarizə aparması daha məqsədə müvafiqdir. hər kəs öləcək və heç kimə nə əmlak, nə də başqa şey qalacaq. uğurlu bir gələcək, ən əsası inkişaf etmiş bir cəmiyyətin təməli elə ailədə atılır...