65. qarşısını ala bilmədiyim bir hissdi.əsasən gecə saatlarında.və darıxdığın anlar saat keçmir eləbil.hani şairin dediyi kimi.
sənsiz günəş gecikər,
aydınlanmaz sabahlar.
əzan səsinə diksinər
bu şəhərdə günahlar.
hər gün hər gün sabahlamaq da bezdirir adamı.bir şeyin ya da bir kəsin dəyərini itirdikdən sonra anlayırsan deyirlər haa.bax həqiqətən o cür olur.sevgiliykən ayrılmaq aşamasına gələndə deyirsən ki,nə var ee ayrıldıqdan sonra da yaşayaram.yaşayammır adam.deyirsən indiki ağlım olsaydı qoymazdım getsin.iki nəfərsiz biri gedir,ikidən bir çıxınca deyirsən bir qalır amma yarım qalır.yarım qalmaq bax bu artıq dəhşətli birşeydi.bir il 7ay 28gündü təcrübə edirəm.rəqəmlər,rənglər,hardansa gələn eyni ətrin qoxusu artıq bunlar ancaq onu yada salmağa çalışır eləbil.normalda belə şeylər çox nadir hallarda yazıram sözlüyə.bugün yazmamın səbəbi.1sentyabr 2011ci ildə cəmilə romanını oxuyurdum.saat 8ə 19dəqiqə işləmiş bir mesaj gəldi.səni sevirəm yazılmışdı eləcə.mesajdan ləzzət almaq,iki cümləylə xəyala dalmaq olurmuş deməli.o yadıma düşdü bugün.hardan?bugün birinin əlində cəmilə romanını gördüm.və bunlar niyə yadımdan çıxmır ki?ilk görüşdə geydiyi geyim,ilk əlindən harda tutmuşam və s. bax bunları unutmaq istəyirəm.bunları unutsam səsini unutsam eləbil bir də darıxmayacam.birşey olsun elə birşey ki,onla bağlı hərşeyi unudum.darıxmaq istəmirəm,amma darıxıram.nə başınızı ağrıdım burdan ona deyirəm ki.
bu səhər də baş ağrısı
soyuq içki,darıxmaq
bircə quru zəngin gələ.
deyəsən ki,darıxma.