6. çox boş keçən bir gündü. səhər oyandım imtahan sistemimə əsasən kəsildiyim dərslərin imtahanına bir də girə bilərəm bu isə bakıya daha gec qayıtmaq deməkdir. nə isə deməli oyandım türk dostum zəng etdi ki dərslərdən biri açıqlanıb. nəysə 80lə keçmişəm sevindim. 2 gün əvvəldən də dişim şişib. pulum gedib dərmanlara.şiş və ağrı bir tərəfdən ha da istidi. evdə keçir günlərim.cəhənnəm günorta da bir dərs də açıqlandı. kəsilmişəm ayın 6dan sonra o dərsi bir də verəcəm. nə isə hər şey cəhənnəm belə iyrənc günlər keçərkən bir də imtahan hazırlaşmaq zad insanı incidir. can sıxıntısı uje mazqi edib. bir tərəfdən özüm də deyəsən qrip oldum. diş ağrısı diş şişməsi + qrip + yayın qızmar çağı. daha bərbad nələr ola bilərdiki? günüm yerimin içində eşələnməknan spotify`da mahnı dinləyib marketə gedib yeməyə nəsə alıb gəlib bişirməklə keçir. indiyənə qədər ən bomba yaylarımdan biri keçən il olubdu.nə qədər hakimiyyətə palçıq atsam da adamların keçirtdiyi avropa oyunları vaxtı dostlarımla pizdes günlər yaşamışdım. istər polşalı voleybolçularla çəkdirdiyimiz şəkillər istərsə bulvarın istisində `crystall hall`a gedərkən gözümə düşən saçlarımı geri atıb rahat yay paltarlarında dostlarla o yolu gedib vinston xs çəkmək filan. bunlar gözəl idi. ama cəmi 1 il ardından indi 2200 km uzaqda francesca michielin dinləyib can sıxıntısı haqqda nostaljik entry girirəm. tez bitsə də çıxıb qayıtsam deməyimin tək səbəbi dostlar , sevgilim və qəşəng günlərin təkrarıdı. hər şey cəhənnəm deyəssiz istanbul kimi şəhərdəsən çıx gəz da. biisüz necədü? devalvasiya sağolsun həftəyə 140 lira xərclədiyim günlərdən indi 70 liralara düşdüm. həftədə bir taksimdə sarma siqaret çəkib çay içib və ya sinemaya gedib nəsə eləmək zordu.ama bir yerə qədərdi bunlar. 1 ildir burdayam. uje bezmişəm. yobaz və qancıq insanlar burda da var bakıda da. ən azı bizimkilər dinçi deyildi. bu da canımı sıxır. ehhhhh