50. "mahkumiyyetimi tamamladıktan sonra, 18 yaşımdan beri tanıdığım bir kızla evlendim. halida çok güzeldi, ki aynı şey benim için söylenemezdi. savaş sırasında tanışmıştık ve hava saldırısını haber veren sirenler ne zaman çalsa biraraya gelirdik. (...) insanlar panik halinde mahzenlere ve hava saldırısı sıgınaklarına doğru kaçışırken halida ile ben, bize hiç bir şey olmayacağından emin, bir taşın ya da en yakındaki bir bankın uzerinde otuturduk. kuşkusuz ikimiz, kentte hava saldırısı sirenlerini duyduğunda mutlu olan yegane kişilerdik.

ben 3 yıllık mahkumiyetimi geçirmekte iken, birbirimize, içinde sevgi sonra en sık sonsuzluk -insanlar bunu önemsemeksizin ve sorumsuzca kullanır-kelimesinin geçtiği tutku dolu mektuplar yazmayı sürdürdük.
düşünüyorum da, hapishanedeki sansürcülerim, kulağa hoş gelen sözcüklerle dolu mektuplarımızı okurken oldukça eğlenmiş olmalılar. ama bu bizi rahatsız etmedi. "

aliya izzetbegoviç- "tarihe tanıklığım" s. 23