26. 1 ay qabaq ev yoldaşımın anası-atası qonağımız oldu. o aralar özümü yaxşı hiss etmədiyimdən bizdə qaldıqları müddətdə otağımdan elə də çıxmadım. səhəri gün yanıma gəldi, otaq yoldaşımla münasibətim yaxşı olduğundan demək olar ki, bir birimizdən gizlimiz yox idi, ailələrimiz də da az-çox məlumatlı idi haqqımızda. otaq yoldaşım ağdamlıdır və aprel hadisələrindən ailəsi yeni özünə gəlməyə başlamışdı. elə söhbətə də ordan başladı, (ənənəvi təsəlli vermə yöntəmi: birinin dərdini başqasının üzərindən dəyərləndirmə və başqasının "bədbəxtliyindən" yola çıxaraq nə qədər şanslı olduğunu göstmək) problemimi öz yaşadıqları ilə müqayisə etdikdə nə qədər mənasız olduğunu göstərməyə çalışdı. sonda " üzüldüyün şey heç nədir, hələ səni qabaqda nələr gözləyir, bunlar nədir ki?" demişdi.o an ağlamamqçün özümü zorla saxladım, məni qabaqdan bundan daha bərbad bir həyat gözlədiyinə inandırmışdı son təsəlli cümləsi ilə. birini təsəlli edərkən kimlərinsə əskiklərindən yola çıxaraq şanslı olduğunu göstərmək absurd bir şeydir, bu təsəlli deyil. və ya təsəlli edim deyə düşünüb mübağilə sənətinizi ortaya çıxarmağa çalışmayın.