266. ad günü üçün vere bileceyim en diqqetli ve indiye qeder aldığı en menalı hediyye olması üçün dəridən qabıqdan çıxıb,istehsalatdan çıxmış köhnə,qızıl yapılı,yaqut daşlarla bəzənmiş sovet "çaika"-sı tapıb aldığım insanın öz ad günüm ərəfəsində blok listində olduğumu anladığım an.saat dünyanın heç bir nöqtəsində düz göstərməməsi üçün ayarlanmışdı.ancaq ona aid olan bir dimension hədiyyə eləmək istəmişdim.belə bir saat diliminin olub olmadığını öyrənmək üçün günlərlə xarici bloglarda sorğu apardım,başlıqlar açdım.nəhayət tapdım düzəltdim.çox özənlə hazırlanmış,birbaşa özüm tərəfindən naxışlanaraq hazırlanan tabut formalı qutuda təqdim elədim.mənası vardı,ölümsüzlüyü verirdim guya,tabutun-ölüm rəmzinin içində başqa bir zaman dilimi,başqa bir ümid.heçnə üçün gec olmayacağı bir zaman cibi.su gələn arxa birdə gələr deyərlər əziz yazarlar,sevdiyin üçün elədiyin bir çox fədakarlıq qarşılığında heçliklə üzləşəndə gələn qırıqlığın yerinə yenə eyni hislər gələrmi bəs?birdə kimsə üçün yeni dünya axtarışına çıxarmı insan?dertliyim be sözlük...