7. istər qadın,istərsə kişi üçün ağır psixaloji travmalara səbəb olan hüquqi akt. təəssüf ki, ölkəmizdə boşanma mədəniyyəti inkişafdan çox geridədi. azərbaycanda boşanma prosesində söyülən söyüşləri,qarğışları heç bir yerdə görə bilmərsiz. keçmiş ər-arvad bir-birlərinə elə nifrət edirlər ki, elə bil illərlə eyni evi, yatağı paylaşmayıblar. məsələyə ailələr də qarışırsa(demək olar bütün boşanmalarda belə olur) vəziyyət daha kritik hal alır. hamı bir-birini günahkar bilir. boşanma qərarında ayrılan cütlüyə məhkəmə müəyyən müddətlik zaman verir ki, bir daha düşünsünlər. amma bu zaman nifrəti və əsəbi daha da qızışdırır. bunun səbəbi ailə qurduğu insanı sevərək seçim etməməkdi. boşanmadan sonra qadınlarda "boşanmış qadın sindromu" baş qaldırır. və depressiya həyatını məhv etməyə başlayır. ölkəmizdə necə ki, qızla qadının istər hüquqi , istər də ictimai baxışda fərqləri varsa boşanmış qadının da cəmiyyətdə özünü aparma qaydası və hüququ fərqlənir. boşanmış qadına ictimai təzyiqlər çox olur. kişilər də psixaloji çətinliklər yaşayırlar. məsələn çox hallarda qadınlara inamsızlıq və nifrət yaranır boşanmış kişidə. amma ictimai qınaqdan kənar qaça bilir kişilər. həmçinin boşanmadan sonra kişinin ailə qurması qadından daha asand olur. çünki azərbaycanda boşanmış kişi ilə evlənmək olar amma boşanmış qadın ilə olmaz deyə məntiqsiz bir kütlə düşüncəsi var. əgər boşanan ailədə uşaqlar varsa bu daha pis hal alır. söz-söhbət və davalar genişlənir. azərbaycan qadınlarında el arasında "ümbülnisə sindromu"deyilən psixaloji vəziyyət inkişaf edir və qadın hər fürsəttdə kişiyə problem yaratmağın yollarını axtarıb, hər fürsətdə onu soymağı düşünür. aliment bu vəziyyətdə qadının "köməyinə çatır" . alimentə qarşı olan bir insan olaraq onu deyə bilərəm ki, cəmiyyət bu mövzuda da kişini əzir və qadına nələrisə güzəştə gedir. əgər ortada qadın xəyanəti yoxdursa uşaq(lar) anaya verilir. bunun düzgün addım olmadığını düşünürəm. çünki ana psixaloji təzyiqlər ilə mübarizə apararkən uşaqlarını unudur. uşaqlarda psixaloji problemlər yaranır. mənəvi dünyaları dağılır. gələcəkdə bu uşaqların çox hissəsi uğursuz həyat yaşayırlar. ya da əksinə çox qəddar insana çevrilirlər.
boşanma hər bir insanın başına gələ bilər. heç kim deyə bilməz ki, mən sevib evlənmişəm və heç vaxt boşanmayacam. unutmayaq ki, məsələ boşanmaqda deyil boşanma zamanı etikanı gözləməkdədi. nə vaxtsa sevib , can deyib can eşitdiyin insana hörmət etməkdədi.