5. bir pink floyd klassiki.
qrupun köhnə üzvü syd barretə yazılmışdır. günümüzdə daha çox cümlə qurulanda sevgili ağla gəlir və 6 yaşından pink floyda qulaq asan biri bunu sevgilisinə oxuyur da, zənnimcə mahnını əfsanə halına gətirən dostluğa, "səngər yoldaşlığı"-na yazılmış olmasıdı. və təbii ki, mükəmməl sözləri və musiqisi.
ilk kəşv etdiyim gün bütün günü qulaq asıb ardında yuxumda mahnını mırıldanmış, gecə mahnıyla yatmış səhər oyandığımda oha falan olmuşdum yanee. musiqidə narkotik effektinin sübutu ilk o gün görmüşdüm.
türkiyənin istanbul deyə bir şəhərinin the wall deyə bir barında 70lik deyə bir qrup ifa edirdi bu mahnını. 70ci illərin mahnılarının hamısını oxuyub çalıb oynayıb sonda bu mahnını oxuyanda əllərimi yanıma salıb, pivəmi və siqaretimi əlimə alıb təslim olurdum mahnıya. o an bir mahnını oxuyan bir də mən olurdum elə bil. mahnı başladığı kimi ikimiz də bir çarəsizliyə yorğunluğa bürünürdük. mahnını da bir yerlərdəki bir səngər dostumuza oxuyurduğ. indi nə desəm belə nə danışıre bu olacağ amma nəm... anlatılmaz yaşanır dadında bir şey idi. sonradan mahnı oxuyan dedi ki, o mahnını oxuma yerinə çatanda həmişə sərxoş olurmuş içki səbəbilə mahnının sözlərini də mənə baxıb ağzımdan oxuyub xatırlayırmış. * gülümsəmə . belə yəni (baxma: səmimi gördüm paylaşdım.)
dediyim odu ki, əfsanədi o mahnı, nəsə başqa bir şeydi.
əlavə:
we're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year,
running over the same old ground.
what have we found? the same old fears.
wish you were here.