82. azərbaycanlıların orta asiyada at çapan tayfaların törəmələri olduqlarını sübut edən qızlardır.
o vaxt nənələrimiz at çapan igidlərə baxırmış , atı gözəl olan , yaxşı at çapanlar qadınlar arasında xüsusi hörmət qazanırmış.
təbii ki zaman keçdi, texnologiya filan inkişaf etdi , atları maşınlar əvəz elədi təbii olaraq ağ atlı oğlanları ağ bmwli oğlanlar əvəz elədi.
qədimdə olan ata minərək oğlanla açmağı bu dəfə maşına oturmaq əvəz elədi. qəribədi ki piyada olaraq yaxınlaşanda sumkasını başına vuracaq qızlar maşınla üzeyirin mahnısını qoşub yaxınlaşanda məmnuniyyətlə əyləşirlər. özlərimi onların yerinə qoyuram, manyak zad olar bu deyib qorxaram, minmərəm mən amma bu cür tanışlıqlar kifayət qədər olur nəysə.

bir dəfə maşınla gedirəm, əlimdə də simiçka * günəbaxan tumu qutusu var , bir vaxt simiçka qurtardı və qutunu pəncərədən tullamaq istəyəndə öz tərəfimdə olan pənərənin bağlı olduğunu görüb yan oturacaqdakı açıq pəncərədən tulladım. elə bir yerdə idim ki piyada keçidi var idi və çox yavaş sürətlə gedirdim hətta simiçka qutusunu tullayan vaxt piyadalara yol vermək üçün saxladım. bu vaxt yolu keçən qızlardan biri qapını açıb oturdu. üzündə gülümsəmə olması təəccübümü aradan qaldırdı, salam verdi və çox ürəklisən elə adam çağırarlar maşına dedi. bu sözü deməyi ilə beynimdə artıq bu hadisənin necə baş verdiyini dəqiqləşdirdim. simiçka qutusunu pəncərədən tullayarkən , qutunu tullama hərəkətini gəl maşına otur hərəkəti kimi qəbul edib, öz tərəfimdəki pəncərədən yox yandakı pəncərədən tulladığım üçün kənardan gəl otur işarəsi kimi görünüb. ən azından qız belə başa düşüb.