13. volume ıx;
bir insan tavana nə qədər baxarsa o qədər baxıb, özümü asdım. sonra siqaret yandırdım. sonra çürük manyokaları qızardıb, dadını bəyənməyib pəncərədən atdım. sonra qonşu qadına, mətbəxdə təcavüz etdim.
yox etmədim. rəssam ola biləydim kaş. işlənmiş qara rəngin iki misli çoxunu istifadə edərdim. yox etməzdim bəlkə də.
bilmirəm.

born to be wild:
yaşayaraq öyrənmək, öyrənərək yaşamaq arasında seçim edə bilmədim. indi isə yaşamağı təqlid edirəm. kimsəsizlik qoxan dar küçələrdən, sevgisizlik qoxan dar küçələrə keçərkən gölməçədə əksimi gördüm. tapdalayıb gecənin sonsuzluğuna davam etdim. insanlığın üz qarası olmamaq üçün məqsədləri olan və qələbə şəhvəti ilə alışan, daim təmiz qırxılmış üzləri, ciddi geyimləri olan adamlarla eyni ehtirası paylaşmalısan. sıfırdan həyat yaradanlar və həyatından sıfır yaradanlar deyə bir cümlə oxumuşdum.

iyirmi altı ilə böyük sıfır altında imzam.

valideyinlərimə göstərmə, kədərlənməsinlər. iyirmi altı il səhv yarış atına oynadıqlarını və o yarış atının yerindən tərpənmədiyi həqiqətini bir anda vurma üzlərinə. dayana bilməzlər, mənim heçliyimə, yoxluq ilə varlıq arasında qalmağımı qəbullana bilməzlər. mənim heç bir baltaya sap olaya bilməyənlər universitetindən məzun olmağıma qürurlanan bilməzlər. həyatın harasından tutdumsa əlimdə qaldı deyir ha oğuz atay.
cənab, səhviniz var;
həyatın harasından tutdumsa üstümə dağıldı. ağırlığında əzildim. bu cümlə alınmadı. alınma sözlər varsa cümlələr də ola bilər.

born to be wild:
fikirlər heçdən yaranmır. fikirlər iki yerə bölünür. fikirlər primitivlikdən mükəmməlliyə mutasiya edir. iki fikrin toqquşmasından üçüncü möhtəşəm fikir yaranır. və ya hamısına morfin sulfat qəlpəli həblər, olmadı subetex, o da olmadı valium.
mən tavan arasındayam sevgilim.

dead to be free: vis major-
“fərdin yerinə yetirməkdə hökümlü olduğu hərəkəti reallaşdıra bilməməsi üçün üzürlü sayılan səbəb”. bir səbəb tapa bilsəydim.
var olmaq üçün.
hər kəs kimi mədəniyyəti yalayıb, həzm edərdim altıncı hissim intihar olmasaydı.
bir səbəb tapa bilsəydim. bağlana bilməməyimin azad iradədən yoxsa qorxudan olmağının adını qoya bilməmişəm.
köhnə dostlarla görüşürəm ayda bir neçə dəfə. nifrət etdikləri nə varsa hər birinə dönüşüblər. daha pisi onlar kimi kinayə ilə gözlərimə baxıb, ironiya ilə başdan ayağa süzüb yenidən gözlərini gözlərimə calayırlar. bu baxışlar bədənimi ürpəştirir, tüklərimi tikan edib bədənimə batırır.
yaşamaq üçün dəli olmağa ehtiyacın yoxdu amma olsan pis olmaz?!
teleskopun tərs tərəfindən baxmağı xoşbəxtlik olaraq necə istifadə etdiniz?!
bizi, sizə və mənə parçaladınız...
birləşməmiş millətlərin yaydığı məlumata görə:
hər kəs getdi sizlər yalnız qaldınız!