99. bu gün işdə sadə hadisəni danışım. çox sadədi amma niyəsə mənə çox təsir edir. deməli bizim ofis travel mərkəzidir yan otaq isə ukraynada təhsildir. amma çöldə bizim reklamın altında onların reklamı vurulub. gələnlər də çox vaxt çaşır təhsil üçün ilk bizə yaxınlaşır. nəysə bu gün cavan oğlan(yaşı hardasa 24 ya da 25 olardı) yaxınlaşdı bizə xaricdə təhsil üçün. mən də təhsilə biz baxmırıq yan otaq baxır amma onların bu gün iş saatı deyil dedim. oğlanın da geyimindən hiss olunurdu ki kasıbdır. bəs dedi ki, xanım mən bakalavr təhsili almışam amma işsizəm. istəyirəm masteri xaricdə təhsil alım. mən də burda ancaq ukraynada təhsildir. o da aha, bilirəm amma siz mənə kömək edə bilərsiz? ingilis dilini bilirəm(sübut etmək üçün biraz ingilis dilində danışdı). bəlkə siz bilərsiz nə sənədlər lazımdı təhsil üçün amma dövlət hesabına olsun. mən də siz ancaq belə edə bilərsiz; özünüz universitetlərə apply edin qəbul gəlsə, təqaüd almaq üçün yenidən apply edin. başqa cür bilmirəm valla. amma yenə də siz mənə əlaqə nömrəsi verin, mən xaricdə oxuyan dostlardan soruşub sizinlə əlaqə saxlayaram. açdım bloknotuki nömrəni yazım. oğlan nömrəni deyir; 018 . bax əsas yer burasıdı. ilk dəfə idi ki, cavan oğlan əlaqə nömrəsi olaraq ev nömrəsin verirdi. ilahi o anda oğlanı neçə qucaqlayardım. biri var ağıllı telefon işlətməyən insan, biri də var ümumiyyətlə telefon işlətməyən insan. yəni həqiqətən belə insan var. ardınca da utana-utana anamın nömrəsin də verim onu da yazın. amma niyə utanasanki. ən xoşbəxt insansanki texnologiyadan uzaqsan. demək istədim amma deyə bilmədim. eləcə nömrəni yazdım, sağollaşdı getdi. gün ərzində yadımdan çıxmıyıb. onunki kasıbçılıqdan idi amma yenə də xoş idi elə biri ilə rastlaşmaq.