29. payız çox sevib amma birlikdə heç cür xoşbəxt ola bilmədiyim qızı xatırladır mənə. o olmayanda daima onu və onun gözəl tərəflərini xatırlayıram. daima onu arzulayıram. amma o gələndə heç yanına gedib salam da vermirəm. bir kənarda dayanıram. o başqaları ilə söhbət edir arada göz ücu bir-birimizə baxırıq vəssalam. təklikdə qalsaq ondan qaçmağa, söhbətin bitməsini səbirsizliklə gözləməyə çalışaram. sanki yuxusuz gecələrimin düşüncəsi bu deyilmiş kimi iki üzlü şəkildə amma həqiqətən qaçmaq istəyərəm ondan. belədir payız. payız makyaşsız qız kimidir, saçını başının arxasında necə gəldi toplayan, gözündən yuxu axan, əlindən kitab iyi gələn, sol yanağında xırda bir sızanaq olan, dünyanı yox yaşamağı sevən bir qız kimidir.