2. cavanlığın nə olduğunu deyə bilmərəm, amma nə olmadığını deyə bilərəm. cavanlıq içmək, bütün günü gəzib, qızlarla olmaq, kef çəkmək deyil(...davakar cool döyülən döyən heç nədən qorxmayan simpatiçni hər gün qız seks kayf fight club həyatı basışan şey marixuana həyatın dadın çıxaran vəfasız cin kimi…(bu zor idi)). belə olduğunu deyən də var, belə olduğunu sanan da var* mötərizədəkinə aid deyil haha . gənc olmaq, nə bilim, bir yolda yeriməkdi. hansı ki, o yolda yeriyən dayanıb, birindən yolu soruşsa, itirəcək, uduzacaq. dayanıb söhbət edə bilər, onunla yaşaya bilər, hətta yolun bir qismini onunla yeriyə bilər, amma ondan yolu soruşmasın deyirəm cavan. özü getsin. bu yol, gənc olmaq, o yollardan deyil ki, yolu getdikcə qocalasan. bu yol hər addımında fərqli hiss etmək, çətinliklə qarşılaşmaq, gülmək üçündü. mən istəmirəm, qoca olmaq. yaşlanmaqdan qorxmaq başqa şeydi. bu gənc olmağı sevməkdi. orson wellesin oxuduğu bir mahnı olmalı idi, “mən cavan olmaq nə deməkdir bilirəm, amma sən qoca olmaq nədir bilmirsən.” deyə sözləri olan. amma mən qoca olmağın nə demək olduğunu bilmək istəmirəm axı. belə də ki, ətrafımda da bilmək istəyənini tanımıram. bəlkə, ətrafım pisdi, bilmirəm. yenə də, gələcəkdə, yaşlandıqca, fikirlərim dəyişəcək, özümü, olduğum dövrün sadəcə yaxşı tərəflərini görməyə uyğun, manipulyasiya edəcəm. indi etdiyim kimi, yəqin. amma indi əminəm ki, qoca olmağın nə olduğunu bilmək istəmirəm. qocalarda olan, cavanların sahib olduqları ayrıcalıqlarına qarşı olan qısqanclığı filan da hiss etmək istəmirəm. və ya bunun kimi şeyləri. mən sadəcə həmişəlik cavan olmaq istəyərəm. alınsa.