17. azərbaycanda feminism axınları bakıdan, gəncədən falan başlamayıb. deməli, tamamilə rayon dəyərlərinə malik, azərbaycan mentaliteti ilə böyüyən və bu anlayışa malik olan bir azəri (el arasında azik deyə adlandırdığımız) qızı bakıda universitetə daxil olur. universitetdə nisbətən açıq görüşlü, dünya görüşü geniş olan insanlarla fırlanmağa başlayır. artıq o, tükəzbanlıqdan çıxmaq üçün çabalayır. əvvəl mucize filminə baxırdısa indilərdə tarkovsky filmlərinə baxır ingmar bergmanı təhlil edir. telefonunda alişanın, hostun mahnılarını silir və pink floyd falan yazır. birdən dostları david gilmour haqqında nə düşünürsən deyəndə "bilmirəm, mən pink floyd dinləyirəm" cavabını verir. artıq qızımız anarxist, feminist , trans, trans günel, fatimə, aytənə hörmət göstərən bir formaya salmışdır özünü. (baxma: postmodern) dünyaya ayaq uydurmağa çalışır. əvvəl fırlandığı uşaqlar ilə fırlanmır. qrup yoldaşlarını taxmır və özünü bir addım yuxarı da görür. hitchhiking (azəricəsi bilmirəm türkcəsi otostop) çəkə-çəkə gəlib çıxdığı bakıda artıq otostop çəkənlərə pis baxır, qınayır. uşaqlar ilə rayonlara səyahətə çıxanda camaat yol mahnılarına qulaq asır, qızımız rammstein falanla taxılır. nəhayət oda biz oğlanları sadiq olmadığımıza görə yarğılayır və bir qadına aşiq olur. o qadına necə yaxınlaşa bilərəm , onu necə cəzb edə bilərəm deyə düşünür. sonunda qadının oğlan dostları ilə gecə vaxtlarına qədər gəzir, səmimi olur. sonda görür ki, xoşuna gələn qızın bundan xoşu gəlmir. bəli qızımız, solçudur, feministdir, seksdə sərhəd tanımayan bakirədir. artıq universitet bitmişdir və ya bitməmiş qaçmaq vaxtı gəlib çatmışdır. ya xalasıoğlu ilə evlənəcək ya da qaçıb türkiyəyə gedəcəkdi. qaçır, feminist dəyərləri ilə, otostop çəkə-çəkə çıxıb gedir. sərhəddi keçəndə dönüb "geberin sizi kötü , beyinsiz azeriler, ben artık türküm.." baxışını atır.

edit: Yazdıqlarım artıq mənə tamamilə absurd gəlir. Buda yanlış düşünən bir insanın düşüncələrindən döngüsü kimi başa düşülsün. Ona görə də silmirəm.