3. azerbaycanda en boyuk kitab mağazaları şebesi olduğu bir heqiqettir ama bu heqiqetlerin arxasında da urek açmayan hadiseler var. monopolyanı bildiğin elinde tutublar. her kitabı satmağı özlerine ar bilirler ve ya qarşı terefi qırmamaq üçün yazarın kitabından bir iki eded alar ve anbara atarlar.

zamanında tanış bir yazarın yazdığı bir kitabı axtarırdım. neyse tapa bilmedim. özüne yazdım. ve mene ali ve nino mağazasınına getmeyi ora özü öz eli ile verdiğini dedi. gettim ama kitab yox idi. men de özüne yazaraq burda diyesen kitab bitib temin ettir dedim. bir sonrakı gedişimizde beraber gettik ki, verilen 45 kitabın hamsının anbarda gördük ve hansı pakette vermişdilerse ele o şekilde de qalmışdı yeni vitrine çıxartmağı boş verin paketin içinden bele çıxartmamışdılar. "mağazalarda" ve ya yönetmenlikde "mağaza" bizimdir özümüz bilerik neyi satırıq neyi satmırıq tefekkürü var.

bu tefekkürle kitablara yaxınlaşan, bir kitab mağazasından xalqın, ne kitab almağı ne de o kitablardan faydalanmamağından da şikayetçi olmamaq lazımdır. yeni kitap biznesinde olan birisinin kitab anlayışına hörmet etmelidir. eğer bu yoxdursa xalqdan bir şey gözlemek mallıqdır.

not: yazarın özünden almamağıma sebeb hem mağaza hem de yazar qonor qazansız mentiqi idi. hadiseden sonra yazarın özü hediyye etti kitabı.