31. bu hadisə nə xalamoğlunun dostunun dostunun, ya da dünən sırağa gün bir neçə il əvvəl baş verməyib. bu gün olub. 4 aprel saat 12:23 də. dostumla imtahana birgə hazırlaşmaq qərarına gəldik və evlərinə getdim, əsas dərsi o başa salırdı. axır vaxtlar yorğun olduğum üçün "stoplar" baş verirdi, və ona görə dərsi yarımçıq qoyub eynşteyn müəllim tərzi 15 dəq yatmaq qərarına gəldim (çox işə yaralı bişeydi) dostum isə o biri otağa keçib işi ilə məşqul oldu. 15 dəqiqədən sonra telefonumdakı "fitnessglo-time bomb" ringtonlu "budilnik" işə düşüb məni oyatdı. oyandım biraz telefonumda eşələndikdən sonra dərsi təkrar elədim ki, dostum indi gəlib məndən soruşacaq deyə oxumağa başladım, səssizlik idi və birdən addım səsi eşitdim elə bildim o biri otaqdan gəlir ancaq heç kim yoxdu, addımlar davam edir, bir neçə dəfə adı ilə çağırdım səs gəlmədi. fikirləşdim addım səsi mənə elə gəlib(hamamın qapısı açıq olduğu üçün fikirləşdim duş qəbul edib və o biri otağa keçmədim). biraz keçdi bu dəfə addım səsi daha aydın eşidilirdi evdə gəzirdi amma hay vermirdi dostum, ancaq yenə nədənsə otağı dəyişmədim sadəcə adı ilə dostumu çağırdım. elə qayıdıb yenə oturmuşdum yerimə evin qapısı açılddı və dostum əlində şirniyyat çöldən içəri daxil oldu və mən uzanandan evdən çıxdığını dedi. ona söhbəti danışdım dedi fikir vermə əşi boş şeydi, hə məndə dedim yəqin yuxarıdakı qonşudu o da gülüb ola bilər dedi. sağollaşıb evə qayıtmaq üçün gödəkçəmi geyinirəm mənə belə bir sirr açdı onların evinin nə yuxarısında nə aşağısında nə də yanlarında heç kim, qalmır. evdən çıxandan sonra dediyini yoxlamalı idim addım səsini eşitdiyimə əmin idim. ancaq təəssüf, sübutlar mənə qarşı idi. şokda və qorxu içində olduğumu deməklə özümü o keçirdiyim dəhşətdən heç bir şey deməmiş kimi hiss edirəm.