256. uşaqlıqdan bəri öyrəşdiyim bir məsələ var günə yaxşı başlayanda, hər şey qaydasında olanda, həyatdan həzz aldığım vaxtların sonunda hər zaman nəsə pox olmalıdı. bəlkə də daima nənəmin dediyi cümləni beynimə salırdım ona görə olurdu. uşaq vaxtı əmiuşaqlarıyla deyib-gülüb zarafatlaşanda nənəm deyərdi: “bu qədər gülməyin ay bala birdə ağlamağı var“ .

məişət avadanlıqları mağazasında satıcı işləyirdim. günorta yeməyindən sonra maaşları verəcəkdilər. ona görə bütün pulumu xərclədim. qəşəng yeməy yedim. qayıdanda əmək haqqımı aldım. 450 manat. çox sevinirdim çünki, telefon alacaqdım, mənim də whatsappım olacaqdı,daha marşurutda gedəndə yanımdakı subway oynayan zaman onun telefonuna zillənməyəcəkdim, çayxanada uşaqların telefonunda oyun oynamayacaqdım,onlarda bir dənə ver də işim var deməyəcəkdilər. artıq özümün olacaqdı. mənim sərəncamımda.

telefona, qabına, üzlüyünə 400 manat xərclədim. iş yoldaşlarımla planlaşdırmışdıq ki, maaşda qubaya gedəcəyik. 50 manat da ora verdim. axşamüstü işdən sonra yola çıxacaqdıq.

hər şey qaydasında gedirdi. mağazaya bir müştəri gəldi. həmyaş olardıq hardasa. notebookla maraqlanırdı. qaqaş birin bəyəndi, mən də kredit şərtləri haqqında məlumat verdim. almaq istəyirdi. adında gecikmə olub olmadığın öyrənmək üçün vəsiqəsin alıb verdim bankın əməkdaşına. alanda vəsiqəyə baxmamışdım. iş yoldaşım vəsiqəyə baxdı,özünü güclə saxladı, siqareti götürüb çıxdı bayıra. içəridən boylanıb baxdım, gördüm çöldə açılıb gülməkdən. başa düşdüm ki, vəsiqədə nəsə tema var.vəsiqəyə baxanda gördüm qaqaşın adı buruslidi. məmmədov burusli.məndə çıxdım çölə və mənim dalımca o biri iş yoldaşlarım da vesiqəyə baxıb, siqareti götürüb çıxdılar çölə. bir iş yoldaşım qaldı içərdə. o siqaret çəkmirdi. içində qalmışdı. qaqaş babat qaralmışdı. biz çöldə hırraşırdıq. mən dedim soyadın deyişsə maraqlı olar. məmmədli burusli. yenə başladıq gülməyə. sonra siqareti çəkib qurtarıb içəri girdik. qaqaşa baxdim. qollarında nuncak izləri var idi. uşaqlıqdan adının haqqını verməyə çalışmışdı amma olmamışdı. qaqaşı notebooku verib qoltuğuna yola saldıq. 

axşam yola çixacaqdıq deyə mağaza tez bağlandı. işdən çıxıb marşuruta mindim. bir qaqaşın yanında oturdum. sadə telefonu var idi. cibimdən təzə telefonumu çıxardıb başladım subway oynamağa. gözaltı gördüm qaqaş telefonuma baxır. bambaşqa hiss idi o.bu dəfə əzilən tərəf mən deyildim.

birdən necə oldu bilmirəm yadıma düşdü ki, cibimdə pulum yoxdu. içini sikim mən bu gün maaş almışam və marşuruta verməyə pulum yoxdu. o dəqiqə başladım variantlar düşünməyə. düşəndə desəm yerimə veriblər tema deyil. sürücülərin sözü düşdü yadıma. ala gijdillax kim verib ee yerivə. daha çox heyacanlandım. güzgüdən sürücünün üzünə baxdim. başa düşəcəy birinə oxşamırdı. cındırın biri idi. birdən o da mənə baxdı temanı tutmuş kimi təkərə düşüb tez üzümü çevirdim. o hissləri anlatmaq çox çətindi. marşurut içini sikdiyimin də axrıncı dayanacağı yoxdu ki, hamı düşəndən sonra sürücünü bir təhər başa salım. camaatın içində pazor olmaq istəmirdim. beynimdə variantlar sürətlə fırranırdı. birdən ağlıma bir idea geldi. pul qabımı çıxartdım başladım eşələməyə.qalxıb oturduğum yerə, o yana bu yana baxmağa başladım. o nə artisliy idi mən edirdim. birdən yanımdakı qaqaş olan şeydi deyib, cibindən 20 qəpik çıxartıb verdi. içini sikim qaqaşa pox yemişəm bayaq elədiyim hərəkətə görə deməy istədim. istiyirsen gələ subway oyna. bəlkədə baxişlarımnan tutdu ne deməy istədiymi. bir anlıq qaqaşla dost olmaq istədim. bəlkədə ona görə istədim ki,nə vaxtsa bunu xatırlayaq deyək gülək və həmin anda nə hiss etdiyimizi paylaşaq. pis qalmışdı içimdə. qaqaşa çox sağol deyib ayağa qalxdım. başqa heç nə deyə bilmədim. marşurutun bu başından o başına əzilmiş kimi yeridim. burda saxla düşəcəm. içini sikim yenə əzilən tərəf mən idim. gijdıllax bir cibivə baxda pulun var ya yox. 

evə gəldim bir az yatdım. sonra durub çantamı yığdım və ən əsası pul götürdüm, getdim iş yoldaşlarımla görüşdüm. 

maşında arxada qıraqda oturmuşdum. onlar yol boyunca buruslidən, rast gəldikləri gülməli adlardan danışıb gülürdülər mən de pencərədən uzaqlara baxır, uşaq vaxtı etdiyim kimi gəlib keçən işıq dirəylərini sayırdım.