30. qələbə günüdür. yox bilmirəm 41 milyon insan ölüb, stalin də hitlerin tayıdı zad. bunların heç biri var olan həqiqəti dəyişmir. kişilər ölümün içindən keçib qalib gəliblər. fransa hitlerə qarşı demək olar ki, heç nə eləmədi. gələn kimi dövləti verdilər almanlara. amma sovet ordusu son ana qədər vuruşdu. durub deyə bilərsən ki, fransızlar daha qazanclı çıxdılar. düzdü. amma həqiqət yenə də dəyişmir. qələbə qələbədi. bir-iki dənə gənc liberalın özünü fərqli göstərməyi yersizdir. ən azından həm ölən, həm də yaşayan müharibə veteranlarına qarşı hörmətsizlikdi. mənim babam 1925-ci il təvəllüd ola-ola müharibə başlayanda cəbhəyə aparıblar. 17 yaşındaye, a kişi, 17 yaşında. dindirsən tarqovuda qlamur-qlamur fırlanan qaqaşlar heç əsgərlik nədir bilməyiblər. amma babam kimi yüzlərnən, minlərnən gənc ölümün gözünün içindən keçib gəliblər. indi durub desəm ki, düz eləməyiblər, gərək vuruşmayaydılar onlara hörmətsizlik olar ya yox? əlbəttə ki, olar. liberal olacam deyə hər şeyə bir pox qoymağa ehtiyac yoxdu.sən tarixin 70 illik bir astanasından hadisələrə baxıb obyektiv olmağa çalışa bilərsən. amma müharibə vaxtı elə şeylər girmir. müharibədə iştirak edənlər sənin kimi fikirləşmirdilər. bəlkə də heç almaniya haradı, niyə vuruşuruq kimi suallara da cavab tapa bilməzdilər. amma gerçək budur ki, kişilər döyüşüblər. qarşılarında baş əyib, əllərindən və gözlərindən öpmək lazımdı.