1. tanim vermek lazimdi.
çoxdandı bir şeyi tanimlamagi unutmusam.
tanimlamaq mukemmel bir seydi eslinde.
anlayışları belli bir çərçivə içində ifadə edə bilmək bacarığıdır.

bəzən tanim manim vermeden mevzunun icine girmek isteyir adam.

yazi yazmaq ehtiyaci bir az lyuks bir ehtiyacdi. qidalanma, nefes alma kimi elzem deyil belke.
bir az intellektual, belke bir az da aristokratik ehtiyacdi.
hec kimin senin setirlerine ehtiyac duymadigini bilsen bele beyninde bişmiş fikirleri yazaraq özündən uzaqlaşdıra bilmek ehtiyacıdır.
əksəriyyətlə intensiv mənəvi qidalanmaya (film, kitab, musiqi, derin ve anlamli sohbet, seks, resm eserini izlemek ve s.) meruz qaldığın zaman bir anlamda beynin yeni fikirlere hamile qalır. yetkinlesir ve onu özünden uzaqlasdirib həyata müstəqil bir varliq kimi davam etmesini isteyirsen.
bezileri aninda modaya cevrilir, beyenilir ve yasamaya haqq qazanir.
bezileri ölü doğulur. yazilir ve unudulur.
bezileri ise bezen kagiza kecirildikden iller sonra layiq oldugu diqqeti tapir.

düşünsenize, bu deqiqe dediyniz, agliniza gelen butun orijinal fikirler, fantaziyalar, xəyallarin hec biri eslinde orijinal deyil.
hamisi kimlerse terefinden ne vaxtsa deyilib, ifade edilib, yazilib və unudulub.

eslinde dediyimiz hec bir şeyin orijinal olmamasina baxmayaraq içimizdə parildayan o fikri ölümsüzledirmeye hedden artiq ehtiyac duyuruq.
cunki o "bizim" fikrimizdi.

sabah birigun biz bu heyatda olmasaq da bir zamanlar yasadigimiza dair nadir subutlardan biri olacaq o yazi, entry, mektub, deneme, şeir ve saire.

bu cumartesi günü avaraciliginda yazilan bu entryde yazi yazma ehtiyaci duyan necib ruhlari sevgi ile salamlayiram.

cansiniz.
p.s.: yaxsi dostlar ile qəlyan cekmek istedim.