1. bu sifarişi verən: daxili heyecan
bunlar 2 kateqoriyaya bölünür, biri yerli-dibli ata görməmiş uşaqlar, biri də atasını sonradan itirmişlər.
atasını sonradan itirən insanlarda bu hiss çox daha ağır olur, çünki onlar ata nədir bilirlər.
mən isə birinci kateqoriyaya aidəm. ata nədir bilmirəm. necə olur. olsaydı necə olardı təsəvvür eləyə bilmirəm.
amma bu qırıqlıq hissidir, yarımçıqlıq hissidi nə zibildisə uşaqlığıma çox böyük təsir edib.
uşaqlar həddindən artıq amansız olurlar. evə zəng edib mənimlə məzələnirdilər, sənin atan hanı deyirdilər filan. kim olduqlarını bilmirdim. maksimum 7-8 yaşım olardı. düz 17 yaşıma kimi demək olar ki dostum yoldaşım olmadı. hamıdan uzaq gəzirdim. fikirləşirdim atasız olmaq ayıb, utanılacaq bir şeydir... ataları olanlara da çox paxıllıq edərdim. bütün bunları anadan gizlətmək məsələsi də var, ana hiss etməməlidir sən ata arzulayırsan. yoxsa onsuz da ağır olan bu yük daha da ağırlaşır.

sonra özünə söz verirsən, mənim övladım heç vaxt atasız anasız olmayacaq mənim yaşadığım şeyləri yaşamayacaq deyirsən. xoşbəxt ailə qurmaq həyatının əsas məqsədinə çevrilir.

xahiş edirəm uşağınız olmadan əvvəl dəfələrlə düşünün. əgər məsuliyyətini dərk eləmirsizsə heç olmasın bu uşaq. uşaqlar tək qalmasın. bədbəxtliyinə səbəb olmayın.