775. sözlük, çoxdandı quyruğum havalardaydı uğramırdım sənə. yenə quyruğum qapı arasında qalan kimi başa düşdüm ki, bir tək sənsən mənim dərdimə şərik. ay sözlük, çox gözəl idi, dəniz mavisimi deyim, səma kimi mi deyim nə deyim, necə deyim bilmirəm heç cür çıxmır o gözlər fikrimdən. hələ günəş kimi parlayan təbii sarı saçlarını demirəm. baxırdı o da. amma çox gecikdim sözlük. telefonla danışırdı, türk idi. dediyinə görə 10 günü qalıbmış bakıda. heç vaxt aşiq olmamış bir insan kimi deyə bilərəm ki 22yaşımda 22illik zərbə aldım. ən pisi də odur ki, üzü yavaş yavaş çıxır ağlımdan. ən pisi də odur ki, o gözəllik necə adamın fikrindən silinə bilər? silinməyini istəmədikcə daha da pisləşir vəziyyət. bircə mənə qalan o mavi gözlərdə boğulmaq oldu.
xülasə, ay sözlük çox ləngəm. 22yaşına kimi tək qalmış biri olaraq deyə bilərəm ki yaş artdıqca daha da ləngləşirəm. qız getməsəydi bəlkə də hələ mən bir 5 saat baxacaydım, seçəcəydim. çox mındar insan oluram günün gündən. hamısını da eliyən yalnızlıqdı. o martşrut apardı onu məndən. ilk dəfə bir ilk olacaydı, o da astanovkaya gələn ilk avtobusnan getdi.