137. bir qadın var hardasa
xoşbəxtlikdən sinifdə qalan,
hər gün ciyərini qayğılar didən
mətbəxə zəncirlənmiş prometeya.

bir qadın var hardasa
sevmədiyi kişiyə arvad
sevdiyi kişiyə çin səddi...

bir qadın var hardasa
qara günlərin qırmızı diplomlusu,
iki uşaq anası.
yerindədi hər şeyi
əri, uşaqları, şubası,
biş-düşü.
bir qadın var hardasa
kibrit çöpündən tez sönür gülüşü...

bir qadın var hardasa
qadın deyirəm sizə
gecələr ağlar səssizcə
haram qatar yuxusuna.
ağlar bir qalstukun xorultusuna,
bir kostyumun tütün qoxusuna,
ağlar yatağındakı üzütəraşlı heç kimə...

bir qadın var hardasa
soruşsan xoşbəxtsənmi?
bədbəxtəm deməz
deyər: çox mətbəxtəm.