2. fransa kinomotoqrafiyasının dahilərindən olan robert bresson heç bir üz ifadəsi dəyişmədən çəkdiyi və cibgirliyin bir sənətə çevrilməsini göstərən yeni dalğa filmlərindən biridir. sadəcə çəkilişləri və aktyorları ilə belə çəkilişlər üçün milyonlar xərcləyib məşhur aktyor heyətindən ibarət olan kinolardan üstün bir filmdir. robert bresson kameranın bütün baxış nöqtələrini michel'in qorxu və həyəcanına yönəldərək ən gözəl şəkillərin, anların bir şey ifadə etmədiyini amma şəkillərin və anların öz yerlərinə görə vacibliyini dilə gətirib. görüntülər, başqa görüntülərlə yan-yana gəldiyində, sadəcə bir rəngin başqa bir rənglə bir araya gəlməsi kimi dəyişməlidir. mavi, yaşılın, sarının, qırmızının yanında hər zaman mavi deyil. inqilabın olmadığı yerdə sənət olmaz. qəhrəmanımız dönəmin fransasında yaşayan intelektual və ağıllı biri olsa da öz vərdişlərin qarşısına keçə bilmir. anarxist ruhu ilə qaydalara meydan oxuyan michel heç bir hadisəyə reaksiya göstərməz. sanki hər şeyi qəbullənmişdir.