26. uşaqlıqdan başlayır. hansı ki, valideyn qadağalar qoyur və ya başqa uşaqlar səni xarici görünüşünə ya da başqa bir şeyinə görə qəbul etmirlər. amma maraqlısı odur ki, böyüyəndə artıq nə qadağalar qalmış olur, nə də səni oyuna almayan uşaqlar. insan bunun öz seçimi olduğuna özünü inandırmağa çalışır. hətta içindən başqaları kimi olmaq keçsə də, asosial olduğu üçün özü ilə qürur duyur(muş kimi edir), ailəsinə minnətdar olur (nifrət etmək əvəzinə). bəli, asosiallar, qəbul etməsəniz də bu belə olur.