75. heç darıxmış olmadığımdan olsa ki, gərək, bu başlığa heç entry yazmamışam.
bir anda hansı durum ola ki, darıxaram deyə düşünəndə yəqin illər keçər həyatın qanunundan olacaq ki, ev sakinlərimizin bir-bir aramızdan ayrılışını ya evdən ya həyatdan köçəcəyi gündən sonra bu hiss mənə də baş çəkər.
uzun zamandır günümün 2/3i oteldə keçdiyi üçün evdən çox da xəbərim olmur. bu entryni yazmağa başlayanda valideynlərimin küsülü olduğunu bilmirdim. bildikdən sonra biraz sitəm etdim. bizimkilər küsəndə yemək yemirlər. ya da bir-birindən xəbərsiz yeyirlər. arada az-az gəldiyim evə heç gəlmək istəmirəm. mümkün olana oxşamır amma biraz darıxmaq istəyirəm.