12. morrisin oyununa gəldik, bəylər, geçmiş olsun -* müşahidə etməyə məcbur olduğum bütün mövzunun sadəcə, şoudan ibarət olduğunu sezmişdim, amma, indi sağlam başla oturub düşündükdə daha da əmin oldum.
dünyada dini, dili, irqi, hər cür zir zibili idmana, elmə və incəsənətə qatıb qatışdıra biləcək qədər axmaq, beyinsiz, homolaşmamış sapienslər varkən, belə bir fürsəti fövdə vermək olmazdı. conordakı axmaq içiboş özgüvənlə nurməhəmməddəki qafqazlı eqosunu birləşdirdikləri zaman ortaya mükəmməl bir sazan toru çıxarda bildilər, işin içinə də din, ana bajı söhbətini salaraq da gözəl yem atdılar, nə deyək, xəzərdə də sazan çox imiş, məhsulları bu tərəfdən daha da bol oldu.

bu yaxınlarda bir tanış adamla təsadüfən bir məkanda qarşılaşdıq, conor-khabib söhbətlərinin qızğın vaxtı idi. tanış nurməhəmmədi öydü-öydü yerə göyə sığdırmadı, cihad yürüşündən girib qarabağ döyüşlərindən çıxdı. mən də mal kimi ağzımı ayırıb özümə nifrət edə edə adama qulaq asıram. nə isə, təsadüfən instada gəzinərkən nurməhəmmədin erməni bir idmançı ilə şəklini tapıb adama göstərdim. yazığı 23 cü qata çıxarıb ordan betona buraxsaydım elə çiliklənməzdi. rəngi dəyişdi həmin an, tutuldu, bozardı qızardı. yekun olaraq kikildədi, amma söz tapammədi. mən də fürsəti qaçırmadan başa saldım ki, qardaşımsan, qol gücünün sınandığı bir mövzuya gopladığın dinpərəsliyini, evdəki bajını və çürütdüyün vətənpərvərlik hissini qatma.