3. məncə, yazarlar, şairlər və mahnı sözü yazarları çox arsızdırlar. yayınlamayanlar (məsələn, ən şablonundan kafka) heç, ancaq bu digərləri üzsüzdür də konkret. hamısı şey kimidirlər : al, bunlar da mənim hislərimdir, oxu, gör nələr çəkirəm. babat ağıl məhsulu fiction, dedektiv, komediya, (elmi aksiomadır da ta) yazanlar buna əlbəttə daxil deyil. rəssamlar və bəstəkarlar da sənətin o adamın üzünü qaşımayan tərəfində durublar. necə aşağı, ət ürpəşdirən şeydir də amma yazmaq. həm də necə gözəl, amma kimə nə? möhtəşəm yazmadığın müddətcə içdən-içə iyrənc bir şeydir, vəssalam. möhtəşəm yazmaq da xüsusi istedad olmadıqca xeyli praktika alır. yəni yenə çirkindir.