1. ya başlıöa ad doğru seçilməyib, ya da insanlar bunu anlamaqda çətinlik çəkir. sevgi elə bir nəzəri anlayış deyil. yəni no mümkün, bir insanı tanımadan sevəsiniz. siz o nağıllarda, fantastik kinolarda, cizgi filmlərində gördüyünüz yuxusunda gördüyü birisinə aşiq olan tiplər sadəcə xurafədilər. tanımadığın birisini sevmək heç bir məntiqə sığmır. xarici görünüşünə görə kimsə xoşunuza gələ bilər və ya hər hansısa bir filmdəki xarakteri bəyənə bilərsiniz. lakin, tanımadığınız halda sizə xoş təsir bağışlayan o *x* gentleman/lady ilə ünsiyyət qurduğunuz, qarşılıqlı nələrisə paylaşdığınız, tanışdığınız zaman anlaya bilərsiniz onu sevib sevmədiyinizi. bir də bir qadın və ya kişi ilə illərcə sevgili olan və sonralar hansısa maneələrə görə ayrılan insanlar vardır, hansı ki, bir müddət sonra ya aralarındakı ehtirasın tükəndiyini düşünürlər və ya ailələri, yaşadıqları şəraitlər bu birliktəliyə qarşı çıxır. elə düşünürlər ki sadəcə qarşı tərəfi sevdiklərini zənn etmişdirlər. həyatlarını bir başqası ilə davam etdirməyi qərarlaşdırırlar. və bir gün gəlir, necəki feynman vitrindəki qırmızı əlbisəni görərkən arleneni xatırlayır, həmin şəxslər də həyatlarında keçmişi xatırladacaq hər hansısa kiçik bir nüansda etdikləri dəyişikliyin peşmançılığını yaşayırlar. yəni, sözüm ona ki, sevgi elə ucuz tutulası, boş veriləsi, hətta və hətta bahalı üzüklərə və ya qırmızı üzlüklü bir kağız parçasına satılacaq bir duyğu deyil. bu gün əgər incəsənət deyilən bir anlayış varsa, bu da sevginin sayəsindədir.