10. əksər hallarda münasibətin sonudur. bəzən yenidən başlayanlar olur, ancaq bu hal çox nadirdir. incitməsi təbiidir. ən azından bir tərəfi. hərdən də ola bilər şərtlər uyğun olmur deyə ayrılırsınız və hər iki tərəfi incidir. biraz adama qoysa da, bununla da barışmaq lazımdır.
incitməsi nə qədər təbii olsa da, üstündə durulması bir o qədər qeyri təbiidir. qarşı tərəfi ilahiləşdirməyin mənası yoxdur. ki, əgər əl çəkə bilmirsinizsə, bilməyərəkdən ilahiləşdirirsiniz. bunun çox səbəbi ola bilər, ancaq ən böyüyü çatışmayan öz güvəndir məncə. insan özünə kifayət qədər dəyər vermir. nəticədə qarşı tərəf çox dəyərli gəlir. indi narsistlik edib qarşı tərəfi günahlandırmaq, onsuz da alınmayacaqdı, problemləri var idi falan demək sizə qısa müddətdə kömək etsə də problemin kökünü həll etməyəcək.
məncə düşünməkdə fayda var ki, hər kəs xoşbəxt olmaq istəyir. bu çox saf bir hissdir. bir insan əminliklə xoşbəxtliyi başqa yerdə görürsə, onu məcbur saxlamağın mənası yoxdur. sizin onu başqa cür inandırmağınız da mümkün deyil. bu hissin saflığını düşünün və mane olmayın. hər nə qədər sosial varlıq olsaq da, istər münasibətdə, istər hər hansı kollektivdə və s. həmişə təkik. hər insan doğulduğundan ölənə qədər xoşbəxt olmaq üçün can atır. nə vaxtsa xoşbəxt olacağına tam əminliklə inanır. bu yolda verilən qərarları heç kimin dəyişdirməyə haqqı yoxdur.
tək olmaq əslində o qədər də pis bir şey deyil. bu o deməkdir ki, insanı özündən başqa kənar heç kim xoşbəxt edə bilməz. bu isə hər insanın qarşısına öhdəlik qoyur, özün özünü xoşbəxt etməlisən. depressiv səslənir, ancaq yoxladıqda qəribə rahatlıq bəxş etdiyindən əminəm. həm bu düşüncəni bir alışqanlığa çevirsəniz, sağlam öz güvəninizi bərpa etmiş olarsınız.